Enemy vs Enemy | ✓

Epilogue

Congrats! Naka-abot ka sa epilogue! 💣

(Play the song ‘Heaven Knows’)

• L i n d y   V a l l e ñ a

‘They said, you can experience the real happiness in life when you started to learn how to love everything around you. No matter how small that thing is, as long as you know how to appreciate, you will be happy.’

“Bwisit ka talaga Jao! Ang aga-aga iniinis mo nanaman ako! Leche!” — abot langit kong sigaw habang naka-tingin ng masama kay Jao.

Kasalukuyan ako ngayong nasa park para sana mag jogging ngunit ang asungot na si Jao ay walang ibang ginawa kundi sundan at bwisitin ako.

Medyo nangunot ang noo ko ng napag-tantong parang nangyari na ang senaryong ito dati. Deja vu.

Medyo napa-tigil pa ako at nag-isip hanggang sa may maalalang bagay.

‘Ah, oo nga pala. Sa ganito nga pala nag simula ang aming istorya.’

Parehang-pareha ito sa kung paano nasimulan ang aming kwento. Sa puntong ito ay dapat sisigaw rin si Jao ng, “Bwisit ka rin! Wag ka ngang sumigaw diyan! Ang panget ng boses mo!” Pero hindi iyon ang nangyari. Sa halip ay ito ang isinagot niya.

“Eh kasi naman lawlaw.. bakit ba kailangan mo pang mag jogging, eh hindi ka naman mataba.” — naka-ngusong usal niya habang naka-yapos ang dalawang kamay sa baywang ko para pigilan ako sa pag takbo.

“Tss! Mataba lang ba yung nagjo-jogging?” — inis na tanong ko habang pinipilit na tanggalin ang kamay niya sa baywang ko. “Bitiwan mo nga 'ko. Nakakahiya. Nasa park tayo oh. Pinag-titinginan na tayo ng mga tao.” — bulong ko pa atsaka marahan siyang kinurot.

“Ayoko nga.” — sambit niya atsaka mas lalong hinigpitan ang yakap sa akin.

Napa-buntong hininga nalang ako at napa-sapo sa aking noo. Bwisit talaga.

“Oo na, di na 'ko magjo-jogging. Uuwi na tayo.” — I mumbled, feeling defeated.

Naka-ngiti siyang humiwalay sa akin atsaka mabilis na ipinatong ang kanyang braso sa aking mga balikat bago ako marahang itulak sa daan pauwi sa aming mga bahay.

“Tss. Lampayatot.” — mahinang bulong ko na hindi nakawala sa pandinig niya.

“Hoy anong lampayatot? Ang macho ko kaya.” — protesta niya atsaka ini-angat ang bakante niyang braso na para bang pinapakita ang muscle niya doon.

Napa-irap ako at hindi siya pinansin.

3 months have passed and everything became okay. We are all happy and contented. 6 months na si baby Matty at last week ay bininyagan namin siya. Syempre lahat ng gin kapitan ay ang mga ninong, samantalang sina Diana naman at Bonnita ang mga ninang.

“Lawlaw, bisita tayo kay baby Matmat sa memorial park later ah.” — mahinang bulong ni Jao atsaka hinalikan ang sintido ko habang kasalukuyan parin kaming naglalakad.