MELODY

5.5

23 Mart
Saat: 8.00

Dedesinin çalar saatinin gürültülü sesiyle gözlerini açtı. Tavana hiç bakmadan –bakarsa tekrar ağlamaya başlayabilirdi- yatağından çıktı ve salona gitti. Pikabın kapağını kaldırdıktan sonra hemen yan tarafta duran plaklardan birisini aldı. Pikabın zeminine plağı yerleştirdikten sonra kaldırdığı pikap iğnesini plağın üzerine bıraktı. Birkaç saniye sonra dönen plakla beraber seste yükselmeye başladı. Adımları odasına doğru ilerlerken tanıdık notalar ile biraz da olsa gülümsedi. İki kapaklı olan gardırobun sağ kapağını açtı. Sol bölümde burada bıraktığı birkaç eski kıyafeti vardı. Sağ tarafta ise anneannesinin Melodi için ayırdığı hazineler vardı. Anneannesi, vintage dükkânı için aldığı ancak satmaya kıyamadığı çok güzel parçaları bu dolaba koyar ve torunu için onları saklardı.

Kıyafetler ağırlıklı olarak siyah ve koyu renklere hâkimdi. Melodi, onlardan birini seçecekti ancak gördüğü beyaz elbise ile bu kararını anında değiştirdi. V yakalı, midi boy olan elbise tam olarak döneminin elbisesiydi. Elbiseyi üstünde tutup aynaya baktığında verdiği kararın doğru olduğuna emin oldu. Elbiseyi dikkatlice yatağın üzerine bırakıp banyoya geçti. Ilık bir duş aldıktan sonra sabah rutinini yapıp bornozuyla odasına geri döndü. Hâlâ çalmaya devam eden plaktan Zeki Müren'in yumuşak sesi yükseldiğinde ona eşlik etti.

Dün gece anneannesinin onun için çektiği videolardan sonuncusunu izlemişti. Anneannesi, kasetin son dakikalarında kameraya dikmişti gözlerini. Kameranın merceğine öyle içten bakmıştı ki Melodi bir an kendine baktığını hissetmişti. O bakışların etkisinden çıkmaya çalışırken anneannesi titreyen sesiyle sessizliği bozmuştu. "Mezarımın başında dikilip gözyaşı dökmeni istemiyorum Melodi'm. Orada değilim ki ben; uyumuyorum. Esen binlerce rüzgârdan bir tanesiyim, kar tanelerindeki ışıltılarım, usul usul yağan sonbahar yağmuruyum, gözünü açtığında sabahın sükûnetinde gökyüzünde halkalar halinde telaşla uçuşan sessiz kuşların kanatlarındayım, geceleyin narince parlayan yıldızların biriyim. Bu yüzden mezarımın başında dikilip ağlamanı istemiyorum. Saatlerce dans etmekten ağrıyan vücudunu, şarkı söylemekten acıyan boğazını daha fazla yormanı istemiyorum. İyi olmanı istiyorum senden. Lütfen iyi olur musun? Anneannenin son isteğini yapabilir misin canım?"

Duyduklarından sonra gözyaşlarıyla oturduğu koltuktan kalkmış mutfağa gitmişti. Buzdolabındaki bozulmuş yiyecekleri, içecekleri; salondaki sehpanın üzerindeki boş paketleri çöp poşetlerine koymuştu. Saat geç olduğu için elektrikli süpürge yerine vileda ile her odayı süpürmüş daha sonrada evi havalandırmıştı. Anneannesinin son isteğini yerine getirebilmesi için önce mahvettiği evi toparlaması gerekiyordu. Evi toparladıktan sonrada kendisini toparlayacaktı.

Üzerine giydiği zarif elbiseye uygun bir saç modeli yapabilmek için saçlarını taradı. Bir saç lastiği ile saçlarının önlerini, arkasında tutturdu. Perçemlerini ve açıkta bıraktığı saçlarını da düzelttikten sonra gardırobun zeminine bırakılmış bordo ayakkabıları ayağına geçirdi. Ayakkabının bale ayakkabılarına (point) benzemesi Melodi'nin biraz daha rahat hissetmesini sağladı. Dün geceden hazırladığı minik sırt çantasını da sırtına takıp salona geçti. Pikabı kapatıp evin içinde gözlerini gezdirdi. Olmuştu, toparlamıştı her yeri.

Evden çıkmadan önce askılıktaki trençkotu almayı ihmal etmedi. Anahtar ile kapıyı kilitledikten sonra geçen haftalarda düştüğü merdivenden dikkatli bir şekilde indi. Binadan çıktığında ilkbaharın habercisi olan ılık bir rüzgâr yüzünü okşadı. Caddeye doğru giden adımlarının çıkarttığı "tık tık" sesi eşliğinde etrafa bakınarak yürümeye devam etti. Caddeye geldiğinde gördüğü ilk taksiyi elini kaldırarak durdurdu. Hızlıca taksiye bindiğinde bale okulunun adresini verdi. Gözleri yoldayken kulakları da radyoda çalan şarkıdaydı. Kısa ve keyifli bir yolculuğun sonunda taksiden indi ve bale okulunun kapısını açtı. Çocukluğunun geçtiği koridorları topuklarının sesiyle inletirken etrafa gözleri dolu dolu baktı.