MELODY

1.2

"Melodi, hayatını etkileyen insanı söyleyebilir misin?"

"Ne olursa olsun Bang Başkan ilk sırada. Benim için o öğretmen gibidir. Hep gülen bir öğretmen." Yalan.

"CEO'ların siz idollere bazen sert davrandıklarını biliyoruz. Sana en sert davrandığı zamanı bize anlatabilir misin?"

"Başkan'ın bana en sert davrandığı gün bana şaka yaptıkları gündü. Bang Başkan'ın bize bağırması için gerçekten çok büyük bir yanlış yapmalıyız." Ona göre neredeyse her davranışım çok büyük yanlıştı.

"Sana söylediği en kötü cümle, peki?"

"Bana mı?" Sunucuyla birlikte güldüm. Ezberlediğim cümleleri söylemeye devam ettim. "Söyledikleri beni ne kadar üzse de hepsi beni büyüttü."

"Mesela?"

"Hm, ne olabilir? Sen şirkette ki en kötü stajyersin. Bunu duyduktan sonra çok çalıştım. Çalışmalar beni tatmin etmediği için daha çok çalışıyordum. Sürekli kendime "ben gerçekten öyle miyim?" diye soruyordum. Oysaki herkes çok çalıştığımı söylüyordu. Gururunuz bir kere incindiği zaman sürekli sık sık kalbinizi kıranı düşünürsünüz. "Gerçekten mi? En kötüsü ben miyim? Güzel dans edemiyor muyum? Yetersiz miyim?" Başkan'ı her gördüğümde içimden "onu utandıracağımı" söylüyordum. Şimdi anlıyorum ki söylediklerinin ağırlığı altında çalışmak bizim güçlü çocuklar olarak başarılı olmamızı sağladı. Bizi en iyisi olmadığımız için azarlar ama başkalarına bizi hep över. Bu yüzden başkalarından bizi övdüğünü duyunca daha çok çalışır ve aldığımız gazla elimizdekilerden bir şarkı çıkarır ona göndeririz. Şarkıyı beğendiğini söylediğinde ise daha iyilerini yapmak için daha çok çalışırız."

"CEO'dan bir şey istediğiniz zamanlar illaki oluyordur. İstediğiniz en büyük, en masraflı olanı bize söyleyebilir misin?"

"Biz Başkan'dan hiçbir şey istemedik. Eminim ki imkansız gibi geliyor ama biz ondan hiçbir şey istemeyiz. Örnek vermem gerekirse hm, dördümüz de artık BTS'le değilde kendi turumuzun olmasını istiyorduk. Bu BTS Sunbaelerden sıkıldığımız ya da onları sevmediğimiz için değil. Bir senelik gruplar bile kendi bireysel konserlerini verebiliyorken biz neredeyse üç senelik grup olmamıza rağmen kendi konserlerimizi veremiyorduk ve bu biraz onur kırıcı bir şeydi bizim için. Ama Başkan'a bu isteğimizi hiç söylemedik ve gururlu bir şekilde BTS'in ön grubu olmaya devam ettik. Ve zamanı geldiğinde Başkan, bizim kendi tarihimizi yazmamız için yolumuzu açtı, şimdi de burada kendi turumuz için Çin'deyiz. 5 tane konserimiz, 2 tane de fan buluşmamız var." Oturduğum yerde sırtımı dikleştirip kameraya baktım. "Bizi sevdiğiniz ve yalnız bırakmadığınız için teşekkürler." Selam verip sahne arkasına geçtim. Bu sırada Mark röportaj için hazırlanıyordu. "Heyecanlanmana gerek yok. Ben kameranın arkasında sana en yakın yere oturacağım. Çevirmenin çevirdiklerini anlamadığında bana bak, ben sana söyleyeceğim tamam mı?"

"Ama sen birazcık Çince biliyorsun. Ya sende anlamazsan?"

"Ben de anlamazsam, başka soru sormalarını isterim olur mu?" Kafasını sallayıp bana sıkıca sarıldı. Sonra oturup Mark'ı çağırmalarını bekledik.

Onlar kuliste beklerken oylama sonuçları açıklanmıştı. Melodi, K-Pop'un en iyi 2.lideri seçilmişti. Bunu tahmin ettikleri için Çinli editörler Melodi için hazırladıkları videoyu yayınlıyorlardı. Bu sırada Mark'ı çağırmışlardı, Mel ise kulisteki küçük televizyondan onun için hazırlanan videoyu izliyordu. Telefonu çalınca kimin aradığına bakmadan meşgule aldı. Sessize aldığı telefonu bir yerlere bırakıp yere çöktü. Kendini görünce gülümsedi. "Merhaba, ben Melodi. Bu grubun lideri ve çevirmeniyim." O sırada ekranda beliren yazıları sesli bir şekilde okudu. "Liderimize teşekkür videosu." BTS'in ön grubu oldukları zaman yaptıkları ilk röportajdan sonra çekilen bir videoydu. Mark, Mel'e sarılıp kameraya baktı. "Melodi, bugün kahramanımızdı. Röportajlarda bizi idare etmesi gerekiyordu ve o her zamanki gibi yapması gerekeni çok iyi yaptı. Onu neşelendirmek için sürekli bir şeyler yaptım. Ve sanırım onu biraz rahatlattım." Zor ezberlediği Japonca cümleyi kocaman gülümsemesiyle süsledi. "Melodi, seninle gurur duyuyorum. Bana güven." O sırada Haneul gelip Mark'ı düzeltti. "Bize güven."