Liberty’s POV
Έπεσε δίπλα μου και με ελευθέρωσε από το βάρος του. Το χέρι του τυλίχθηκε γύρω από τον ώμο μου και γρήγορα βρέθηκα στην αγκαλιά του, το μπράτσο του για προσκεφάλι μου. Ακόμη χαμογελαστή γύρισα το κεφάλι και φίλησα το δέρμα κοντά στην μασχάλη του. Δεν δίστασα να πάρω μια τζούρα από την μυρωδιά του. Μύριζε ιδρώτα, αποσμητικό, καπνό και σεξ. Υπέροχος συνδυασμός. Έγλυψα τα χείλη και έκλεισα τα μάτια όσο το κορμί μου πάλευε να ηρεμήσει.
Κανείς δεν μιλούσε, ωστόσο η σιωπή βαφόταν από την ηχώ του γέλιου μας και τους ψιθύρους που γέμισαν το δωμάτιο, έτσι όπως προηγουμένως άφηναν τα χείλη μου. Η αδρεναλίνη κυλούσε στις φλέβες μου και γινόταν ένα με το αλκοόλ, που ακόμη δεν είχε εγκαταλείψει το σώμα μου και με εκείνη την ενδορφίνη που πάντα παραγόταν όταν ο Harry με ακουμπούσε. Μέσα σε αυτή την υπέροχη μπουρμπουλήθρα δεν υπήρχε χώρος να νοιαστώ για τον πονοκέφαλο που μου τρυπούσε τον εγκέφαλο.
Τα δάχτυλά του ύπουλα ξεκίνησαν να χαϊδεύουν τον λαιμό μου μέχρι που έφτασαν στην κοιλάδα του στήθος μου. Το χαμόγελό μου πλάτυνε όταν η παλάμη του έκλεισε γύρω από το αριστερό μου στήθος και εκείνος αναστέναξε. Γύρισα το κεφάλι και προσπάθησα να κρυφτώ στην μασχάλη του, γελώντας αμήχανα. Πήρα άλλη μια τζούρα απ’ την μυρωδιά του, ενώ οι τρίχες του γαργαλούσαν την μύτη μου.
«Θα αργήσεις…» είπε, η φωνή του ακόμη τραχιά και η μπουρμπουλήθρα έσκασε.
«Δεν θέλω να πάω!» κατσούφιασα και έπιασα το χέρι του. Με τον αντίχειρά μου χάιδευα την αναστροφή της παλάμης του. Πετάρισα τα βλέφαρα και σήκωσα το βλέμμα μου στο δικό του.
«Με δυσκολία θα σε αφήσω, μα πρέπει να πας.» χαμογέλασε. Έσφιξε τα δάχτυλά μου και εγώ γύρισα εντελώς στο πλευρό μου ώστε να μπορώ να τον αγκαλιάσω.
«Σ’ αγαπώ.»
«Και εγώ.» φίλησε το μέτωπό μου. «Πως νιώθεις;»
«Το κεφάλι μου πονάει και δεν θέλω να σηκωθώ από αυτό το κρεβάτι ποτέ, μα είσαι εδώ και όλα είναι καλά.»
«Χμ… Τόσο γλυκό…» είπε περιπαιχτικά.
Τον χτύπησα στο στέρνο δήθεν ενοχλημένη. «Σταμάτα.» Συνοφρυωμένη έπιασα το δεξί γυμνασμένο στήθος του και χαμογέλασα πλατιά. «Νομίζω το στήθος σου είναι μεγαλύτερο απ’ το δικό μου.»
«Όχι, δεν είναι!» είπε αμέσως προσβεβλημένος. Ο τόνος της φωνής του με έκανε να αφεθώ σε τρανταχτά γέλια. «Είπα δεν είναι!» συνέχισε.
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
