Liberty’s POV
Άνοιξα την πόρτα του διαμερίσματός μου και μου φάνηκε πως είχαν περάσει μέρες από την τελευταία φορά που έμεινα σπίτι μου. Ο αποχαιρετισμός με τον Louis και το βήμα επανένωσης που έκανα με την οικογένειά μου φάνταζαν γεγονότα που αν κάποιος μου έλεγε πως θα τα έκανα μέσα σε δώδεκα ώρες, θα τον περνούσα για τρελό. Κι όμως, δώδεκα ώρες μακριά απ’ την ησυχία του σπιτιού μου, την Lola και φυσικά τον Harry, ήταν υπεραρκετές και για τα δύο. Ο Harry μπήκε μετά από μένα και έκλεισε την πόρτα, εγώ να βγάζω την ζακέτα μου και την κρεμάω από πίσω της. Εκείνος πέρασε στην κουζίνα και άναψε το φως.
«Λοιπόν, πως ήταν η μέρα σου;» στην ακοή μου έφτασε ο ήχος της βρύσης, την οποία φανταζόμουν είχε ανοίξει είτε για να πλυθεί, είτε για να πιεί νερό.
«Βαρετή…» απάντησα κάπως αδιάφορα. Άνοιξα την μπαλκονόπορτα και η εξορισμένη από την ζεστασιά του σπιτιού σκυλίτσα μου, μπήκε μέσα τρεχάτη. Ήμουν σίγουρη πως ψοφούσε της πείνας, για αυτό την έπιασα και πήγα και εγώ στην κουζίνα.
«Αμφιβάλλω πως ήταν πιο βαρετή απ’ την δικιά μου…» είπε ο Harry, στηριζόμενος στα ντουλάπια μπροστά στον νεροχύτη. Στο χέρι του κρατούσε ένα μισογεμάτο ποτήρι και στα χείλη φορούσε ένα εκτυφλωτικό χαμόγελο.
«Τι έκανες σήμερα;»
Γέλασε. «Τς, τς, τς…» κούνησε το δάχτυλο παιδιακίστηκα. «Εγώ ρώτησα πρώτος.»
Χαμογέλασα αμήχανα παίρνοντας τα μάτια μου από τα δικά του. Δεν ήθελα να του πω για την επίσκεψή μου στον Louis, μα ήθελα τόσο πολύ να το βγάλω από μέσα μου και να του πω πως ένιωθα και πως πλέον ήμουν όλη δική του. Ωστόσο αρκέστηκα σε ένα μικρό γελάκι και άφησα την Lolaνα κατέβει στο πάτωμα.
«Για να με βρήκες στο πατρικό μου, φαντάζομαι κατάλαβες πως πέρασα την μέρα μου.»
«Κατάλαβα πως πήγες να δεις τους γονείς σου, δεν κατάλαβα το γιατί, όπως δεν μπορώ να καταλάβω τα συναισθήματά σου…»
Χαμογέλασα, ακόμη να μην συναντώ τα μάτια του και άδειασα λίγη τροφή στο πιατάκι του σκύλου μου.
«Λοιπόν, πήγα να τους δω γιατί ήθελα να μάθω σε τι κατάσταση βρισκόταν η μαμά μου και για να του ενημερώσω για το ταξίδι μας. Ευχαριστημένος;»
«Πολύ.» γέλασε. «Πως είναι η μαμά σου;»
«Πολύ καλά, σχεδόν όπως ήταν…» έκανα μια παύση. «Φαινόταν κουρασμένη…»
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
