Κεφάλαιο 107ο

2.2K 146 30
                                    

Liberty’s POV

Ξύπνησα πρώτη, πιθανότατα τυχαία. Τα βλέφαρά μου άνοιξαν χωρίς κόπο, λες και είχαν κλείσει το προηγούμενο μόλις δευτερόλεπτο. Το αχνό κίτρινο φως του ήλιου που έμπαινε απ’ το παράθυρο πίσω μας φώτιζε το δωμάτιο και την διάθεσή μου. Χαμογέλασα. Τέντωσα τους πιασμένους μύες μου χωρίς να νιώθω την παραμικρή κούραση. Δεν θα κουραζόμουν ποτέ να κάνω έρωτα με τον Harry, σκεφτόμουν βέβηλα όσο το μυαλό μου ανέσυρε τις χθεσινοβραδινές εικόνες.

Γύρισα πλευρό και επιτέλους το ζεστό του δέρμα ακούμπησε το δικό μου. Ήταν ημίγυμνος, από την μέση και πάνω, μόνο το μποξεράκι να καλύπτει τον ανδρισμό του. Γυρισμένος και εκείνος στο πλευρό του είχε τα γεμάτα κόκκινα χείλη του μισάνοιχτα, και ο αέρας περνούσε στα πνευμόνια του με ένα τόσο απαλό συριγμό που με έκανε να ανατριχιάζω. Οι μακριές και πυκνές βλεφαρίδες του κρατούσαν ακόμη τα πανέμορφα πράσινα μάτια του σφαλισμένα. Τα μαλλιά του πετάγονταν ανακατεμένα προς κάθε κατεύθυνση. Δυο τούφες είχαν βρει καταφύγιο κάτω απ’ την μύτη του και όσο πιο τρυφερά μπορούσα κατάφερα να τις στερεώσω πίσω από το αυτί του.

Σύρθηκα πιο κοντά του. Σήκωσα το χέρι του από το στρώμα και το τύλιξα γύρω από την μέση μου. Αισθανόμουν τις άκρες των δαχτύλων του να καίνε την ραχοκοκαλιά μου. Τι υπέροχη αίσθηση. Το άλλο του χέρι ήταν απλωμένο πάνω από το κεφάλι μου, διεκδικώντας περισσότερο χώρο στο κρεβάτι, μα δεν παραπονιόμουν. Θα του ήμουν ευγνώμων αν είχε καταφέρει να με στριμώξει τόσο, που θα μπορούσα να αισθάνομαι ολόκληρο το κορμί του. Φάνηκε πως κατάλαβε κάποια αλλαγή στην στάση μου γιατί αμέσως τέντωσε το λυγισμένο του γόνατο και ξάπλωσε ανάσκελα, χωρίς ακόμη να ξυπνάει ωστόσο. Το χέρι που προλίγου με κρατούσε αγκαλιά βρισκόταν πλέον στο στομάχι του.

Παρά τον ήλιο που ζέσταινε κάπως την ατμόσφαιρα, εγώ ένιωθα μια ελαφρά ψύχρα να τυλίγει το κορμί μου. Ήμουν γυμνή μιας και δεν κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος έπειτα από τον γλυκό παράδεισο που απλόχερα μου χάρισαν ο Harry και τα χάδια του. Το σεντόνι με το οποίο σκεπαζόμασταν, -ο Harry είχε επιμείνει πως έκανε πλέον αρκετή ζέστη για να αποσύρουμε το πάπλωμα-, είχε τυλιχτεί σε μια άκομψη μάζα με κάποιον τρόπο ανάμεσα στα μακριά πόδια του. Δεν έκανα προσπάθεια να το ξετυλίξω, σίγουρη πως θα τον ξυπνούσα κατά την διάρκεια. Με ένα χαμόγελο σηκώθηκα αθόρυβα και έψαξα για τα ρούχα μου.

Μπήκα στον πειρασμό να ξαπλώσω και πάλι στο πλάι του, μα σκέφτηκα πως θα ήταν προτιμότερο να ετοίμαζα πρωινό και μετά να τον ξυπνούσα. Έκλεισα σιγανά την πόρτα της κρεβατοκάμαρας πίσω μου και ξυπόλητη πήγα στην κουζίνα. Το τραπέζι ήταν ακόμη στρωμένο με τα αδειανά πιάτα μας. Δεν είχα προλάβει να μαζέψω τίποτα όταν στην κυριολεξία ο Harry με πήρε σηκωτή στο δωμάτιο. Η ακαταστασία στην κουζίνα είχε ξεχαστεί με ένα του μόλις φιλί. Μάζεψα τα πιάτα και τα έπλυνα προτού βάλω καφέ στην καφετέρια και φτιάξω την ζύμη για τις τηγανίτες. Ήμουν σίγουρη πως ο Harry θα τις έκανε νοστιμότερες ωστόσο.

The Craziest Thing In Life Is LoveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora