The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 112ο

Liberty’s POV

Το νερό στο ντουζ ήταν κρύο, έτσι όπως δεν είχα την πολυτέλεια να περιμένω τον θερμοσίφωνα να το ζεστάνει, μα κυρίως αυτό ήταν που έκανε τον οργανισμό μου να επανέλθει σε μία ισορροπία, μίλια μακριά από την φούσκα που περιέκλειε τον Harry και εμένα συνήθως. Οι παλμοί της καρδιάς μου ηρέμησαν, η αναπνοή μου έπαψε να βγαίνει με κοφτές ανάσες απ’ τα χείλη μου και το δέρμα μου σταμάτησε να με καίει. Έτριψα για τελευταία φορά το πρόσωπό μου και σφούγγισα τα μαλλιά μου, αφού έκλεισα την βρύση. Οι κρύες σταγόνες στο σώμα μου με πάγωναν στιγμιαία, έτσι όπως κινούμουν στο μπάνιο για να βρω την πετσέτα μου. Ο εγκέφαλός μου είχε και αυτός χαλαρώσει και είχε από ώρα σταματήσει να χτυπάει τα ντραμς με μανία. Τύλιξα την χνουδωτή λευκή πετσέτα γύρω μου και βγήκα απ’ το μπάνιο.

Η ακίνητη μορφή του Harry στο κρεβάτι έφερε στα χείλη μου ένα πλατύ χαμόγελο. Κειτόταν ήσυχος με προσκεφάλι τον αριστερό του ώμο, ο οποίος βρισκόταν φαρδύς πλατύς στο στρώμα, ενώ το άλλο του χέρι ήταν και αυτό ριγμένο κοντά του. Το ένα του γόνατο ήταν λυγισμένο σε μια περίεργη γωνία, έτσι που σχεδόν βρισκόταν ξαπλωμένος μπρούμυτα μα όχι ακριβώς. Περπάτησα στο δωμάτιο και ήρθα στο πρόσωπό του, για να τον δω με βλέφαρα κλειστά και χείλη μισάνοιχτα να κοιμάται δίχως έγνοιες. Έδειχνε τόσο γλυκός, όσο και αν τα τατουάζ στο σώμα του τον έκαναν να φαίνεται μυστηριώδης και επικίνδυνος.

Έβγαλα απ’ την ντουλάπα ένα ζευγάρι εσώρουχα και τα ρούχα μου και αφού σκουπίστηκα ξεκίνησα να ντύνομαι όσο πιο αθόρυβα μπορούσα. Τα υγρά ακόμη μαλλιά μου σκορπούσαν σταγόνες στην μπλούζα μου για αυτό έπιασα την πετσέτα και τα ταμπόναρα  προτού με τα δάχτυλα προσπαθήσω να τα διαχωρίσω. Τίναξα το κεφάλι μου και τα άφησα να σχηματιστούν σε ατημέλητες μπούκλες μέχρι να βάλω τις κάλτσες και τα all star μου.

Πήρα το πιστολάκι και κατευθύνθηκα στο μπάνιο. Έκλεισα τις πόρτες πίσω μου για να μην ξυπνήσω τον Harry με τον θόρυβο, και αφού άπλωσα λίγη ποσότητα μους στην παλάμη μου ξεκίνησα να σχηματίζω τις μπούκλες, φοβούμενη πως αν τις στέγνωνα κατευθείαν, το φριζάρισμα θα με έκανε να μοιάζω με αρσενικό λιοντάρι. Με τον ζεστό αέρα από το πιστολάκι στέγνωσα και την πλάτη της άσπρης μπλούζας μου. Αποφάσισα να βάλω κοντομάνικο εκείνη την μέρα, μιας και ο καιρός έδειχνε αρκετά καλός για τα δεδομένα του Λονδίνου. Φυσικά θα έπαιρνα μαζί και μια ζακέτα με κουκούλα, γιατί δεν μπορούσα να το διακινδυνεύσω.