Liberty’s POV
Τα χείλη του σύρθηκαν στο μάγουλό μου, όσο οι κλειστές βλεφαρίδες του χάιδευαν το δέρμα μου. Αναστέναξα σιγανά στα απαλά φιλιά του και έκλεισα τα χέρια μου γύρω απ’ τον λαιμό του. Με ένα φιλί στο σημείο πίσω απ’ τ’ αυτί του έθαψα το πρόσωπό μου στον λαιμό του, δίνοντας το περιθώριο στον εαυτό μου να βρει τις ανάσες που στερήθηκε. Η καρδιά μου ακόμη βροντοχτυπούσε και η αναπνοή μου ήταν βαριά. Κρίνοντας απ’ τους παλμούς του Harry που και εκείνοι χτυπούσαν ξέφρενα κάτω απ’ τ’ αυτί μου, ένιωθε και εκείνος το ίδιο κουρασμένος.
«Δεν σε χορταίνω.» ψιθύρισε στον ώμο μου, σφίγγοντας την μέση μου. Εγώ γέλασα.
«Μην γελάς…» δάγκωσε τον ώμο μου. «Μου έλειψες.»
Το σώμα μου σφίχτηκε και η καρδιά μου φτερούγισε σε αυτές τις λέξεις. Χαμογέλασα κουρασμένα, χωρίς να ανοίγω τα μάτια. Κόλλησα το χαμόγελό μου στο δέρμα του λαιμού του και έσφιξα το κράτημά μου γύρω του.
«Και μένα.»
«Μην φύγεις. Ποτέ.»
Ο τόνος της φωνής του με έκανε να ανοίξω τα βλέφαρα. Με ακανόνιστη ακόμη αναπνοή βγήκα απ’ τον λαιμό του και ήρθα αντίκρια απ’ το αβέβαιο βλέμμα του. Πρώτη φορά τον έβλεπα αβέβαιο μετά την επανένωσή μας. Χθες ήταν τόσο απόμακρος, απόλυτος, σίγουρος για τον εαυτό του. Σήμερα είχε αλλάξει. Είχε μαλακώσει. Χάιδεψα το μάγουλό του χωρίς να παίρνω το βλέμμα μου απ’ το δικό του. Χαμογέλασα ξανά, και δειλά εκείνος ανταπέδωσε κατεβάζοντας το κεφάλι. Με τον δείχτη μου το σήκωσα και ένωσα τα χείλη μας χωρίς πρόλογο. Ό,τι είχα να πω κρυβόταν ανάμεσα στο φιλί. Εκείνος φαινόταν να καταλαβαίνει το νόημα. Η γλώσσα του συναντούσε την δική μου με μια κατάφαση μα και μια αβεβαιότητα την ίδια στιγμή, περιμένοντας από μένα να τον κατευνάσω και να τον διαβεβαιώσω πως θα έμενα εκεί.
«Ποτέ ξανά.» είπα με λέξεις. «Μόνο αν με βαρεθείς και με διώξεις.»
Χαμογέλασε και φίλησε στιγμιαία τα χείλη μου. Μετά το μάγουλό μου, μετά τον λαιμό μου και μετά με γαργάλισε και ξεκίνησα να γελάω τόσο δυνατά, που δεν πρόσεχα που ακριβώς ακουμπούσαν τα χείλη του.
«Ποτέ δεν θα το βαρεθώ αυτό.» είπε όταν κόπασε το γέλιο μας. Φίλησε το στήθος μου και αναστέναξε. «Θέλω τόσο πολύ να ξανακάνουμε έρωτα.»
Γέλασα δυνατά και τον έσπρωξα απ’ το στήθος μου. «Δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν νιώθω τα πόδια μου αυτή την στιγμή.»
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
