The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 43ο

Liberty’s POV

Έστεκα μπερδεμένη, μέχρι την στιγμή που τα χείλη του χώρισαν σε ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Με πλησίασε. Το στήθος μου ανεβοκατέβαινε ακανόνιστα, κάτω από την σαστισμάρα μου να υποβόσκει ένας πρωτόγνωρος θυμός. Δεν ήθελα να πιστέψω σε αυτό που τα μάτια μου έγιναν μάρτυρες από το πουθενά. Ήταν αδύνατον ο άντρας που αγάπησα να είναι ο ίδιος με τον τύραννο που στεκόταν μπροστά μου. Ήταν αδύνατον το μαύρο που σκούραινε τα μάτια του, να ήταν απλωμένο πάνω από το μπλε που συνήθως με ταξίδευε. Στην φαντασία μου ο Louis είχε γίνει ένα με τους χειρότερους εφιάλτες μου, μα δεν θα μπορούσε η πραγματικότητα να είναι η ίδια.

Σαν κάπου από μακριά άκουγα το κλάμα μάνας και γιου. Έστρεψα την προσοχή μου για λίγο στον Cameron, ο οποίος είχε γονατίσει δίπλα στην μητέρα του και της χάιδευε τα μαλλιά. Κοίταξα τον Louis πάλι και ίσιωσα το κορμί μου. Ό,τι και αν γινόταν από εκείνη την στιγμή, δεν θα το έκανα μονάχα για την δική μου δικαίωση, μα για την λύτρωση του άτυχου αγοριού που

«Τι κάνεις εδώ;» ρώτησα.

«Θα σε ρωτούσα το ίδιο.» γέλασε.

Στάθηκε μπροστά μου, η αναπνοή του να ξεβράζει κύματα βότκας στο πρόσωπό μου. Δεν απομακρύνθηκα. Με βλέμμα απλανές και κρύο τόνο, απάντησα.

«Ήρθα να δω την φίλη μου. Βγες έξω.»

Το γέλιο του μεγάλωσε. «Ποια είσαι εσύ που θα με διώξεις από το σπίτι μου;»

«Δεν είναι σπίτι σου!» ούρλιαξε ξαφνικά η Danielleαπό το πάτωμα.

Εκείνος γύρισε και την κοίταξε «Σκάσε!!» φώναξε, κάνοντας το Cameron να τον κοιτάξει φοβισμένος.

«Βγες έξω Louis! Δεν σε θέλει εδώ!!»

«Όχι.» μισοχαμογέλασε ειρωνικά. «Δεν φεύγω.»

Ξεκίνησε να βηματίζει γύρω μου, σαν αρπακτικό που από στιγμή σε στιγμή θα ορμούσε στην λεία του. Δεν με πτόησε το ειρωνικό του χαμόγελο ούτε η εντελώς επιθετική στάση του. Συνέχισα να στέκομαι αμίλητη και να ζυγιάζω τις επιλογές μου.

«Θα κάνεις κάτι για να με διώξεις;» η φωνή του ερχόταν από πίσω μου. «Ή μήπως φοβάσαι;» Ήρθε μπροστά μου πάλι. «Τι κάνει ο φλώρος που ‘λιώνει’ για σένα; Θα έρθει και εκείνος για να σε σώσει;»

«Δεν έχω ανάγκη κανέναν για να με σώσει.» Ο τόνος της φωνής μου σκλήρανε απότομα στην αναφορά του Harry. Προτίμησα ωστόσο να δείξω τον εκνευρισμό μου αλλιώς.