The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 13ο

Κεφάλαιο 13ο

Liberty’sPOV

Βγήκα από το ιατρείο του αγχωμένη, με μάγουλα να καίνε και με μια καρδιά να χτυπάει σαν ταμπούρλο. Σίγουρα δεν ήμουν εγώ που δέχτηκα τέτοιου είδους πρόταση από τον Harry. Μα πως θα μπορούσα να του πω όχι όταν είδα την αμηχανία στην οποία βρέθηκε για να με ρωτήσει; Αναστέναξα και πέρασα απέναντι τον δρόμο, αναλογιζόμενη πως είχα μόνο τρεις ώρες για να φτιάξω ευπρεπώς τον εαυτό μου και όπως ήταν φυσικό αυτές οι τρεις ώρες δεν ήταν ούτε κατά διάνοια κοντά στο αρκετό.

Η συνείδησή μου είχε ήδη ξεκινήσει τις ετοιμασίες. Βρισκόταν μέσα στην μπανιέρα της, οι αφροί από το αγαπημένο της σαμπουάν καρύδας να την πνίγουν μέχρι τον λαιμό ενώ το κεφάλι της ακουμπούσε στον τοίχο πίσω της και τα μάτια της ήταν κλειστά. Κοίταξα με βλέμμα απελπισίας τον ουρανό στην θέα της τόσο αλλοπρόσαλλης και εντελώς διαφορετικής από μένα συνείδησής μου. Εγώ μόλις έμπαινα σπίτι ήμουν σίγουρη πως θα πάθαινα κρίση άγχους.

Άνοιξα τα φώτα ένα τέταρτο αργότερα και έβγαλα το μπουφάν, χωρίς να μπαίνω στον κόπο να ανάψω την θέρμανση. Είχα τόσο άγχος που το καυτό μου δέρμα αναζητούσε το κρύο περισσότερο από κάθε φορά. Η Lolaμε πλησίασε και μπλέχτηκε στα πόδια μου, μα εγώ δεν είχα τον χρόνο και το κέφι ομολογουμένως να ασχοληθώ μαζί της. Την χάιδεψα λίγο στο κεφάλι και στην συνέχεια μπήκα στην κρεβατοκάμαρα, η ξύλινη δίφυλλη ντουλάπα μου ο επόμενος σταθμός μου.

Άνοιξα τα φύλλα και ξεκίνησα να ψάχνω μέσα στα λιγοστά μου ρούχα κάτι της προκοπής και το οποίο θα ταίριαζε στην περίπτωση. Άφησα πίσω μου ένα-ένα τα φορέματα, απορρίπτοντας τα αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη. Είχα χρόνια να βάλω φόρεμα και θυμάμαι πως ακόμη και σαν έφηβη αρνιόμουν πεισματικά να φορέσω, όταν η μητέρα μου με πίεζε να ντύνομαι ευπρεπώς στις δεξιώσεις του πατέρα μου. Πόσο μάλλον θα αρνιόμουν και τώρα που είχα χάσει αρκετά κιλά από την τελευταία φορά που καλύφθηκα με το ύφασμά τους, και το σώμα μου ήταν ένα μάτσο χάλια. Και εσωτερικά και εξωτερικά.

Όταν έδειχνα να μην βρίσκω τίποτα, πέταξα όλα τα ρούχα στο κρεβάτι μου και μετά άρχισα να κάνω συνδυασμούς. Μου πήρε αρκετή ώρα, μα στο τέλος είχα καταφέρει να βρω ένα ξεχασμένο κολλητό μαύρο παντελόνι και ένα πέτσινο μαύρο σακάκι, τα οποία συνδύασα με μια μακρυμάνικη, στο χρώμα του ανοιχτού ροζ μπλούζα και τις μαύρες λουστρίνι μπότες μου. Δεν είχα και καλύτερες επιλογές. Ξαναπέταξα και πάλι τα ρούχα μέσα στην ντουλάπα, χωρίς να μπω στον κόπο να τα διπλώσω και να τα βάλω στις κρεμάστρες όπως ήταν, και με μια δυσκολία έκλεισα τα φύλλα. Σκούπισα τον ιδρώτα από το πρόσωπό μου και ξαναβγήκα στο σαλόνι για να ανάψω το θερμοσίφωνο.