The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 101ο

Liberty’s POV

«Αλήθεια;» τον άκουσα να ρωτάει.

Άπλωσα τα χέρια μου στην πλάτη του και αναστέναξα, σχεδιάζοντας ανέμελα με τα δάχτυλά μου σχήματα στο βρεγμένο ακόμη δέρμα του. «Αλήθεια.» χαμογέλασα. Στήριξα το πιγούνι μου στον ώμο του και έκλεισα τα μάτια. «Είσαι ο πιο υγιεινός εθισμός που κατάφερα να αποκτήσω τόσα χρόνια.»

«Το καλύτερο κομπλιμέντο που μου έχουν κάνει ποτέ.»

Τον ένιωσα να μετακινείται, το αξύριστο μάγουλό του να χαϊδεύει αδρά τον ώμο μου, ενώ τα χέρια του με είχαν ακόμη σφιχτά δεμένη κοντά του. Έκλεισα τα μάτια χαμογελώντας ακόμη κάτω από το απαλό φιλί που άφησαν τα χείλη του στο σβέρκο μου. Αναστέναξα και ακούμπησα το μάγουλό μου στον ώμο του. Έφερα το χέρι μου στο μάγουλό του και γύρισα το πρόσωπό του στο δικό μου. Τα πράσινα μάτια του φάνταζαν πιο όμορφα από ποτέ.

«Το εννοώ.» ψιθύρισα. «Ανέκαθεν δεν μου άρεσε να χάνω τον έλεγχο του εαυτό μου. Μα σε γνώρισα και χωρίς να το επιδιώξω σε ερωτεύτηκα και Χριστέ μου η αγάπη σου είναι το πιο γλυκό ναρκωτικό. Με τρομάζει μερικές φορές, μα σ’ αγαπάω περισσότερο για αυτό.»

Χαμογέλασε. Δειλά και ντροπαλά, παίρνοντας το βλέμμα του απ’ το δικό μου. Ένιωθα το δέρμα του κάτω απ’ την παλάμη του να ανεβάζει θερμοκρασία και το χαμόγελό μου έγινε πιο πλατύ. Έγλυψε τα χείλη και ένωσε τα μέτωπά μας, η μύτη του να αγγίζει τρυφερά την δική μου και τα χείλη του να ανοίγουν για να ανασάνει αργά.

«Αν συνεχίσεις να μου κάνεις τόσο ρομαντικές ερωτικές εξομολογήσεις, ίσως με αναγκάσεις να σου κάνω έρωτα μέσα στην μπανιέρα.»

Γέλασα και τραβήχτηκα μακριά του. Δεν απομακρύνθηκα αρκετά ωστόσο, ο περιορισμένος χώρος της μπανιέρας του με κρατούσε όμηρό της. Ο Harry έπιασε το χέρι μου και έμπλεξε τα δάχτυλά μας. Με έσφιξε με τις αρθρώσεις και μισογέλασε όταν έδειξα την δυσφορία που μου προκαλούσε το σφιχτό κράτημά του. Έσμιξε τα χαμόγελά μας και για μια ακόμη φορά χάθηκα στο φιλί του χωρίς να νοιάζομαι για το πώς θα σωνόμουν. Χριστέ μου τα φιλιά του ήταν ο θάνατος και η σωτηρία μου.

«Σ’ αγαπάω.» ψιθύρισε ξέπνοος, ξεμακραίνοντας απ’ τα χείλη μου.

«Και εγώ.» τράβηξα το χέρι μου απ’ το δικό του και σηκώθηκα όρθια. «Βγες έξω τώρα, θέλω να ξυριστώ.» Πλησίασα τον καθρέφτη πάνω απ’ τον νιπτήρα και άνοιξα τα ντουλάπια, ψάχνοντας για ξυραφάκια.