The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 106ο

Κεφάλαιο 106ο

Harry’s POV

Έπεσα δίπλα της και σφάλισα τα μάτια, ανασαίνοντας βαθιά και αναστενάζοντας. Δεν μπορούσα να κουνήσω ούτε τον πιο μικρό μυ απ’ το κορμί μου. Είχα μουδιάσει ολόκληρος απ’ την ένταση της ηδονής. Κουρασμένα άνοιξα τα βλέφαρά μου για να την κοιτάξω. Ήταν απελπιστικά όμορφη. Μάγουλα κατακόκκινα, μαλλιά ανακατεμένα, χείλη πρησμένα που ακόμη φορούσαν τα φιλιά μου. Χαμογέλασε και τα λευκά της δόντια κάλυψαν το κάτω χείλος της. Η καρδιά μου έχασε έναν χτύπο.

«Γιατί είσαι αμίλητη;» ρώτησα.

Έστρεψε το πρόσωπό της στο μέρος μου και άνοιξε τα μάτια. «Διάβασα κάπου πως οι άντρες όταν τελειώσουν δεν θέλουν να έχουν καμία επαφή με την γυναίκα που τους χάρισε τον οργασμό. Χρειάζονται μερικά λεπτά παραπάνω για να τον ευχαριστηθούν.» σχολίασε έξυπνα προκαλώντας το έντονο γέλιο μου.

«Μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως σε μένα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Το μόνο που σκέφτομαι είναι πότε θα με κάνεις να τελειώσω ξανά.» Κοκκίνισε περισσότερο αυτόματα και το δωμάτιο γέμισε με το αμήχανο γέλιο της. «Έλα εδώ.» σήκωσα το χέρι μου απ’ το στρώμα και της έκανα χώρο.

Έσυρε το κορμί της πλάι μου, και το κεφάλι της βολεύτηκε στο μαξιλάρι μου. Έθαψα το πρόσωπό μου στον λαιμό της και ανάσανα το άρωμά της. Παράδεισος. Αν και ιδρωμένη, παρέμενε το αγαπημένο μου άρωμα. Άφησα ένα φιλί πίσω απ’ τ’ αφτί της και βρήκα ξανά το βλέμμα της. Πετάριζε τα βλέφαρα κουρασμένα, ένα βήμα πριν υποκύψει στον πειρασμό και παραδοθεί στον ύπνο.

«Συγγνώμη.» απολογήθηκα ξανά. Τύλιξα το ζεστό κορμί της με το χέρι μου και εκείνη ανασάλεψε.

«Δεν πειράζει, μωρό μου.» ψιθύρισε και το χέρι της μπλέχτηκε στα μαλλιά μου. Ένα χαμόγελο άνθισε στα χείλη μου κάτω απ’ την γλυκιά μα συνάμα κτητική προσφώνησή της. Ήμουν δικός της. «Και εγώ συγγνώμη.» συμπλήρωσε, ξύνοντας το κρανίο μου.

«Δεν πειράζει. Εγώ ήμουν λίγο υπερβολικός.»

«Υπερβολικός ε;» γέλασε.

«Χμ. Πληγώθηκε ο εγωισμός μου που προτίμησες να περάσεις τον ελεύθερο χρόνο σου με κάποιον εκτός από μένα.»

«Δεν το έκανα επίτηδες, νόμιζα πως είχες δουλειά.» τα φρύδια της έσμιξαν παραπονιάρικα.

«Το ξέρω, γλυκιά μου.» χαμογέλασε δειλά στο επίθετο που την αποκάλεσα και θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα πως το κόκκινο χρώμα στα μάγουλά της, δε με άναβε ακόμη περισσότερο και απ’ το γυμνό κορμί της, που ζέσταινε εδώ και λίγα λεπτά το δικό μου κορμί. «Μα ένιωσα λιγάκι ηλίθιος…» εξομολογήθηκα.