Liberty’s POV
Γέλασε πλατιά. Τα μάτια του να ζαρώνουν, τα χείλη του να αφήνουν ακάλυπτα την υπέροχη οδοντοστοιχία του. Το κράτημά του στην πλάτη μου έσφιξε. Ένιωσα την παλάμη του να χαϊδεύει την ραχοκοκαλιά μου και λίγο αργότερα τα δάχτυλά του μπλέχτηκαν στις ατίθασες χρυσαφιές τούφες μου. Έφερε το κεφάλι μου πιο κοντά στο δικό του.
«Ήδη σε κρατάω.» η καυτή ανάσα του υπνώτισε τις αισθήσεις μου.
Τα χείλη του μαγνήτισαν τα δικά μου και το χαμόγελό του έγινε όμηρος της άγριας δύναμής μου. Τον διεκδίκησα με όλο μου το είναι. Γλώσσες, δόντια, χέρια και ανάσες ένα κουβάρι που τύλιγε λέξεις και συναισθήματα που ακόμη έμεναν ανείπωτα. Ένιωθα να καίγομαι, έρμαιο στο πέλαγος της φωτιάς που ακυβέρνητη έπλεε η καρδιά μου. Κάθε άγγιγμα της γλώσσας του, κάθε χάδι των χειλιών του ελάττωνε τις αντιστάσεις μου. Είχε την αίσθηση που σκορπούσε στο αίμα μου το οινόπνευμα, και αν και ακόμη δεν είχε καταφέρει να με μουδιάσει εντελώς, ήταν το πιο γλυκό μεθύσι.
«Πόσο ήπιες απόψε;» αποτραβήχτηκε ξέπνοος, την ώρα που τα χείλη μου άφηναν φιλιά στα μάγουλα και στον λαιμό του.
Ένιωθα το γέλιο του όσο φιλούσα το σημείο που τον είχα σημαδέψει νωρίτερα. Ήταν κόκκινο και ήξερα πως θα φαινόταν έντονα για αρκετές μέρες. Χαμογέλασα κλείνοντας τα μάτια, και έσυρα το κεφάλι μου πάλι πάνω στο δικό του, η μύτη μου να περνάει από το δάσος των γενιών που ίσα-ίσα φαινόταν στα μάγουλά του.
«Όσο και εσύ.» γέλασα πάνω στα χείλη του.
«Τουλάχιστον εγώ δεν είμαι μεθυσμένος.» με έπιασε από την μέση και μας γύρισε και τους δύο στο κρεβάτι, το πάπλωμα που μας σκέπαζε να έχει μπλεχτεί γύρω μας. Ήρθε πάνω απ’ το πρόσωπό μου και ψιθύρισε. «Τα φιλιά σου με συνέφεραν.»
Χαμογέλασα, σχεδιάζοντας το περίγραμμα των χειλών του με τον δείκτη μου. «Τότε ίσως χρειάζομαι λίγα ακόμη απ’ τα δικά σου για να πω το ίδιο…»
Το γέλιο και η ανάσα που βγήκαν από το λαρύγγι του έκαψαν το πρόσωπό μου και τα χείλη του ενώθηκαν τρυφερά με τα δικά μου. Εκείνο το φιλί ήταν διαφορετικό απ’ τα προηγούμενα. Αργό, πολύ αργό για τα δικά μας δεδομένα. Απαλό μα την ίδια στιγμή τόσο δυνατό, γεμάτο πάθος. Δεν ήθελα ποτέ να τελειώσει. Είχα φιλήσει τόσες φορές αυτόν τον άντρα, μα για κάποιον λόγο ποτέ δεν τον χόρταινα. Ήθελα πάντοτε λίγο παραπάνω.
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...