Liberty’s POV
Υπέθεσα πως το σώμα μου είχε πλέον καθορίσει τις ώρες ύπνου που χρειαζόμουν. Όταν τα βλέφαρά μου χώρισαν, αντίκρισα κατευθείαν το καναρινί, -και σε σχήμα, μιας και απεικόνιζε τον Tweety και σε χρώμα- ρολόι της Emma στο κομοδίνο δίπλα μου. Το ότι ήταν εφτά και μισή το πρωί με έκανε να αναστενάξω κουρασμένα. Άλλαξα πλευρό και έσυρα την κουβέρτα πιο ψηλά στον λαιμό μου. Πετάρισα τα βλέφαρα ζητιανεύοντας λίγη ακόμη χαλάρωση από τον ύπνο, μα τελικά τα μάτια μου εστίασαν στα ανοιχτά μάτια της Emma που με κοιτούσε χαμογελαστή.
«Καλημέρα.» είπε και ξεσκεπάστηκε.
Εγώ χασμουρήθηκα και τεντώθηκα. «Καλημέρα και σε σένα. Που πας πρωί-πρωί;»
«Σχολείο. Δυστυχώς.» γέλασε.
Κούνησα το κεφάλι φέρνοντας στο μυαλό μου στιγμές από τα δικά μου σχολικά πρωινά, λίγα χρόνια πρωτύτερα. Όσα και αν πέρασαν από τις σκέψεις μου, σε κανένα δεν έδειχνα τόσο χαρούμενη όσο η αδερφή του Harry. Έπιασε τα ρούχα της και βγήκε από το δωμάτιο, πιθανότατα για να ντυθεί στο μπάνιο.
Γύρισα ανάσκελα στο στρώμα, πλήρως ξύπνια πλέον, να κοιτάω με προσήλωση το λαχανί ταβάνι. Χαμογέλασα κοιτώντας παραπέρα και τους υπόλοιπους τοίχους. Μου άρεσε πολύ το δωμάτιό της, γεμάτο χρώμα και απαλές ζωγραφιές που κάτι μου έλεγε πως η ίδια είχε σχεδιάσει. Σε αντίθεση με το δωμάτιο του Harry, εκείνο ήταν γεμάτο ζωή.
Ο Harry γέμισε κατευθείαν το μυαλό μου. Τι να έκανε εκείνη την στιγμή; Κοιμόταν; Άραγε είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ; Η αλήθεια ήταν πως είχα ανησυχήσει με την συμπεριφορά του. Δεν συνήθιζε ασφαλώς να είναι απόμακρος μαζί μου. Κάποιος θα μπορούσε να πει, πως τόσο καιρό εγώ ήμουν η απόμακρη στην σχέση μας. Και δεν θα είχε άδικο.
Έμεινα ανάμεσα στην κουβέρτα μου για λίγο ακόμη, η Emma να επιστρέφει στο δωμάτιο και να μαζεύει τα βιβλία της. Με αποχαιρέτησε με μια ακόμη καλημέρα και ένα χαμόγελο και έκλεισε την πόρτα, αφήνοντάς με μόνη μέσα στο αποπνικτικά ήσυχο υπνοδωμάτιο ξαφνικά. Αποφάσισα πως δεν θα μπορούσα να αποκοιμηθώ και έτσι σηκώθηκα μετά από λίγο. Ντύθηκα και πήγα στο μπάνιο για να περιποιηθώ τον εαυτό μου. Όταν βγήκα, πήγα κατευθείαν στην κουζίνα χωρίς να κοιτάω για το που ήταν ο Harry.
«Καλημέρα.» χαιρέτησα χαμογελώντας την μητέρα του, εκείνη να γυρίζει απ’ την κουζίνα και να μου χαμογελάει πλατιά.
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
