Liberty’s POV
Ήταν λιακάδα. Ο ήλιος έλαμπε τόσο δυνατά που ένιωθα το ακάλυπτο δέρμα μου να καίγεται κάτω από τις ακτίνες του. Κοίταξα το χέρι μου όπως το είχα έξω από το παράθυρο, κι ύστερα με ένα χαμόγελο εστίασα την προσοχή μου στον δρόμο. Δεν είχε κίνηση. Τα αμάξια ελάχιστα. Η ασυνήθιστη ζέστη τους έκανε όλους να αποφεύγουν τις μετακινήσεις. Σίγουρα τα σιντριβάνια του Λονδίνου θα ήταν γεμάτα από κορμιά που αναζητούσαν διψασμένα για λίγη δροσιά. Χαμογέλασα πλατύτερα και κοίταξα δίπλα μου. Ο Seamy σιγοτραγουδούσε και έπαιζε στην ασφάλεια του καθίσματός του. Ήταν πανέμορφος.
Σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε και το χαμόγελο και των δυο μας έγινε πιο μεγάλο. Κοίταξα τον δρόμο για να βεβαιωθώ πως πηγαίναμε καλά, και έτρεψα πάλι την προσοχή μου σε εκείνον, τα χειλάκια του να χωρίζουν και η παιδική φωνή του να γεμίζει το αυτοκίνητο.
«Πότε φτάνουμε, μανούλα;»
«Σε λίγο αγάπη μου, μόλις περάσουμε την γέφυρα.»
Χειροκρότησε και ξεκίνησε να πανηγυρίζει. Κάτι τον σταμάτησε ωστόσο. Σαν σε αργή κίνηση έβλεπα τον τρόμο να εξαπλώνεται στο πρόσωπό του και τότε το κεφάλι μου γύρισε μπροστά.
«Μαμά!!» το ουρλιαχτό του μου έκοψε την ανάσα και πάγωσα.
Τα χέρια μου κρατούσαν το τιμόνι μα δεν μπορούσα να κουνηθώ. Μούδιασα. Στο πρώτο χτύπημα του φορτηγού, έχασα την ακοή μου. Στο δεύτερο την όραση. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω αν υπήρξε τρίτο, μα τα μάτια μου έκλεισαν και εγώ βρέθηκα ξαπλωμένη κάπου σκληρά. Προσπαθούσα να ανοίξω τα βλέφαρα για να καταλάβω τι ακριβώς είχε συμβεί μα ήταν μάταιος κόπος. Ήθελα τόσο πολύ να κοιμηθώ ξαφνικά, που το κορμί μου ήταν βαρύ και το κεφάλι μου ακόμη βαρύτερο. Εκεί που ήμουν έτοιμη να παραδώσω το πνεύμα μου, ένα τσιριχτό κλάμα διαπέρασε την ακοή μου και τα μάτια μου άνοιξαν για να συναντήσουν το χάος.
«Μαμάκα! Μαμάκα!»
Κινήθηκα προς την κατεύθυνση της φωνής με δυσκολία. Προσπαθούσα να σύρω το κορμί μου μα δεν είχα την δύναμη. Ο γιος μου ήταν ανάμεσα σε συντρίμμια, χτυπημένος και τρομαγμένος, ανήμπορος να βοηθήσει τον εαυτό του και εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
«Seamy! Seamy!» ούρλιαξα, το κλάμα του να μεγαλώνει. Σερνόμουν στο έδαφος μα δεν τον έβλεπα πουθενά.
DU LIEST GERADE
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
