Liberty’sPOV
Η μητέρα μου πηγαινοερχόταν νευρικά στο γραφείο της. Έστεκα στην πόρτα με το κεφάλι σκυφτό, τα μάτια μου να μην τολμούν να συναντήσουν τα δικά της. Όχι γιατί την φοβόμουν, μα γιατί δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να αποτρέψω το ξέσπασμά της.
«Στο είπα πως θα σε παρατούσε!!!» ούρλιαξε. «Δεν ήταν κατάλληλος για σένα μα εσύ ήθελες να μου πας κόντρα!!!»
«Τον αγαπάω.» κατάφερα να ψελλίσω.
Ήρθε μπροστά μου και σήκωσε με τα δάχτυλά της το πιγούνι μου. «Έχεις δει τον εαυτό σου σε καθρέφτη; Αν είχες, θα καταλάβαινες πως ποτέ δεν σε αγάπησε εκείνος!!»
«Μαμά.» έκλεισα τα μάτια και πήρα μια ανάσα. «Απλά αγκάλιασέ με.»
Οπισθοχώρησε. «Τι σου έκανε;» ρώτησε μονάχα, αδιαφορώντας για την παράκλησή μου.
Τα δάκρυα έσταξαν, περισσότερο γιατί εκείνη με αρνήθηκε ξανά, όπως με αρνιόταν όταν ήμουν μικρή, παρά γιατί το μυαλό μου γέμισε με τα όσα μου έκανε ο Louis. Προσπαθούσα να με καθησυχάσω, ελπίζοντας πως τουλάχιστον με αγαπούσε εκείνη και απλά θα με αγκάλιαζε αργότερα.
«Είμαι έγκυος.»
«Τι στο καλό συμβαίνει με σένα, μου λες;!» φώναξε, τα χέρια της να υψώνονται στον αέρα. Από φόβο έκλεισα τα μάτια, ένα ενδεχόμενο χτύπημά της ήταν ικανό να με ρίξει στο πάτωμα. Τόσο αδύναμη και ευάλωτη ένιωθα. «Τον άφησες να σε γκαστρώσει;!»
«Μαμά…»
«Σκάσε!!! Ανέχομαι την τρέλα σου τόσα χρόνια, δεν έχω υπομονή για ένα μπάσταρδο!!»
Σήκωσα το κεφάλι και κάρφωσα το σκοτεινό της βλέμμα. «Είναι δικό μου παιδί. Μόνο δικό μου.»
«Δεν θα το μεγαλώσεις αυτό το παιδί.» κούνησε το δάχτυλό της και οπισθοχώρησε στο γραφείο της, κοιτώντας με ακόμη. Έπιασε το καρνέ της και σήκωσε το τηλέφωνο. «Απόψε κιόλας θα το ξεφορτωθούμε.»
«Είσαι τρελή;!» εξεράγην ξαφνικά, σαν την ωρολογιακή βόμβα που ήμουν και έκανα το ακουστικό να πέσει από τα χέρια της. Με κοιτούσε θυμωμένη, τα όμοια με δικά μου μαύρα μάτια της, να είναι ακόμη πιο σκοτεινά και από τις σκέψεις που με έτρωγαν όλες εκείνες τις μέρες. «Πως τολμάς να λες ότι θα σκοτώσω το παιδί μου;!»
«Γιατί αυτό πρέπει να κάνεις! Θα σε καταστρέψει!!»
«Είμαι ήδη κατεστραμμένη! Φρόντισες εσύ για αυτό! Επειδή εσύ απέτυχες σαν μάνα, δεν σημαίνει πως θα αποτύχω και εγώ!» έκλαιγα.
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
