Liberty’sPOV
Ρούφηξα την μύτη μου και σκούπισα τα δάκρυα απ’ τα μάγουλά μου, δειλά να σηκώνω το βλέμμα μου στο δικό του. Χαμογέλασε, μια πονεμένη γραμμή να τραβάει τα χείλη του ψηλά και οι λακκούβες στα μάγουλά του να κάνουν την επανεμφάνισή τους. Χαμογέλασα και εγώ στο πανέμορφο θέαμα. Ο Harry ήταν ένας πανέμορφος άντρας, μα το χαμόγελό του… Θα μπορούσα να το κοιτάω για ώρες. Με έκανε να ξεχνάω, να ελπίζω. Κατέβασα το κεφάλι μέχρι που το δάχτυλό του σήκωσε πάλι το πιγούνι μου.
Το βλέμμα του ήταν έντονο. Χώρισε τα χείλη, ανοιγοκλείνοντας τα μάτια. Για μια στιγμή ένιωσα να ζαλίζομαι. Η θέρμη της ανάσας του, να σηκώνει τις τρίχες στο κορμί μου σε προσοχή.
«Δεν ήθελα ποτέ να σε κάνω να πονέσεις.» ψιθύρισε αργά. Ξεροκατάπιε χωρίς τα μάτια του ν’ αφήνουν τα δικά μου. «Θα καταλάβω αν τελικά αποφασίσεις να φύγεις… Να με αφήσεις. Μα δεν θέλω να το κάνεις. Σε χρειάζομαι.» πλησίασε το πρόσωπό μου. «Χρειάζομαι την αγάπη σου, τα χάδια σου, ακόμη και τα νεύρα σου…» γέλασε, δυο ξεχασμένα δάκρυα να στάζουν επιτέλους στα μάγουλά του. «Μην μ’ αφήσεις. Σε παρακαλώ.»
«Δεν… Δεν θα σ’ αφήσω…» ψιθύρισα πεταρίζοντας τα βλέφαρα. Έκανα ένα βήμα πίσω για να βρω το οξυγόνο που μου στερούσε η στενότητά μας. «Δεν θα φύγω…» ξεροκατάπια κοιτάζοντάς τον.
Με πλησίασε ξανά μα εκείνη την φορά πρόλαβα να ανασάνω βαθιά, προτού το υπέροχο άρωμά του δηλητηρίαζε την κρίση και τις αισθήσεις μου. Έκλεισε τα μάγουλά μου με τα χέρια του και με έκανε να τον κοιτάξω. Μάτια βουρκωμένα και ένα τρεμάμενο χαμόγελο να γυροφέρνει τα χείλη του.
«Σε ευχαριστώ… Δεν νομίζω κάποια άλλη να έμενε αν ήταν στην θέση σου… Σ’ αγαπάω Liberty…»
Προσπάθησε να ενώσει τα χείλη μας, μα εγώ δεν μπορούσα να τον φιλήσω. Όχι όσο έπαιζαν στ’ αφτιά μου οι λέξεις που είχε πει το προηγούμενο βράδυ. Γύρισα το μάγουλό μου την τελευταία στιγμή και τα χείλη του ακούμπησαν την άκρη των χειλιών μου. Απαλά, τρυφερά, σαν ένα του χάδι. Με κοίταξε και αναστέναξε. Κατέβασε τα χέρια και δάγκωσε τα χείλη του, σίγουρα παλεύοντας με τον εαυτό του για να μην πει κάτι που θα με έκανε να νευριάσω ή να απομακρυνθώ. Τελικά ήμουν εγώ εκείνη που έσπασε την σιωπή.
«Δεν πρόκειται να γίνω η αντικαταστάτρια της Ally, Harry…» τραύλισα. «Αν σκέφτηκες ποτέ κάτι τέτοιο, λυπάμαι μα δεν πρόκειται να γίνω. Νομίζω είναι ώρα να σεβαστώ ότι έχει μείνει απ’ τον εαυτό μου.»
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
