The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 40ο

Liberty’sPOV

Ίσως να είναι ο φόβος του να μείνω και πάλι μόνη, αυτός που δεν με αφήνει να προχωρήσω. Ίσως να είναι οι αναμνήσεις που με δεσμεύουν σε μια ζωή που νέκρωσε, μα ο καπνός της εξακολουθεί να δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα του μυαλού μου. Ίσως να είναι γιατί δεν θέλω να χάσω την αξιοπρέπεια που απέκτησα μετά τον χωρισμό μου με τον Louis. Αυτήν που με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου και να προχωρήσω για χατίρι του γιου μου. Ή ίσως απλά συνεχώς να βρίσκω δικαιολογίες και να κατηγορώ μικροπράγματα για την ανικανότητά μου να ξεπεράσω την προδοσία των ανθρώπων και να δοθώ στον Harryολοκληρωτικά.

Βαθιά μέσα μου θέλω. Θέλω να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο και να δώσω το δικαίωμα στον Harry να με κάνει ό,τι θέλει. Να με ταξιδέψει, να με αγαπήσει, να μου μάθει να αγαπώ τον εαυτό μου. Θέλω τόσα πολλά πράγματα, που στο παρελθόν δεν μου περνούσαν από το μυαλό. Δεν θέλω να πεθάνω πλέον. Δεν θέλω να ζήσω και να ευχαριστηθώ την ζωή μου κοντά στον άνθρωπο που με έκανε να αναρωτηθώ για πολλά πράγματα. Ο Harry μου δίνει ένα δείγμα του πως είναι η ζωή που ονειρεύτηκα και είναι τόσο ωραία που έμαθα επιτέλους πως δεν ήταν παράλογα αυτά που ζητούσα. Θέλω το δείγμα να μην τελειώσει ποτέ. Θέλω να αγοράσω το μεγαλύτερο μπουκάλι από την κολόνια με άρωμα τριαντάφυλλου που έχει η ζωή μας, και να συνεχίζω να το αγοράζω μέχρι ο θάνατος να έρθει, σαν παλιός φίλος και να πάρει κάποιον από τους δυο μας μακριά.

Μα τι και αν ο Harry αποφασίσει να φύγει κάποια μέρα; Τι θα γίνει αν η μπουρμπουλήθρα των ονείρων μου, σπάσει πάλι με ένα δυνατό ‘μπαμ’ πάνω από το κεφάλι μου; Τι θα γίνει αν βρεθώ στο τίποτα, χαμένη ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα ξανά; Πως μπορώ να είμαι σίγουρη πως δεν θα τον διώξω η ίδια από ανασφάλεια; Ή ακόμη, πως μπορώ να είμαι σίγουρη πως ο Harry θα ήθελε ποτέ να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του, κάτω από τις σκιές που βασανίζουν την δική μου; Είμαι τόσο εγωίστρια και τόσο πλεονέκτης και ανέκαθεν ζητούσα τα πάντα από την ζωή. Πως μπορώ να θέλω ο Harry να καταστρέψει την ζωή του για μένα με το να μείνει δίπλα μου; Δεν έχω το δικαίωμα να ζητάω τίποτα μα εκείνος με μετατρέπει σε φυσιολογικό άνθρωπο και φοβάμαι.

Είναι δικός μου, είπε. Είναι ολοκληρωτικά δικός μου που σημαίνει πως ήδη τον κατέστρεψα. Γιατί έδωσε τον εαυτό του σε μένα; Γιατί αφέθηκε σε μία που δεν μπορεί να κρατήσει ούτε τον ίδιο της τον εαυτό; Δεν μπορώ να τον κρατήσω, δεν έχω την δύναμη για κάτι τέτοιο. Είναι υπέροχος. Είναι άπιαστο όνειρο για μένα. Είναι η μέρα και το φως μου. Είναι ο ήλιος μου. Είναι εκείνος που με κάνει να λάμπω. Μα είναι και εκείνος που με καίει. Όπως καίω και εγώ εκείνον, μα αυτός καίει τους τοίχους μου και βάζει φωτιά σε ανασφάλειες και φόβους μου εξαφανίζοντάς τα από το μυαλό μου. Καίει αυτό που μεταμορφώθηκα μετά το ατύχημα. Καίει την μάσκα που με προφύλασσε απ’ την πραγματικότητα, μα που προφύλασσε και την πραγματικότητα από μένα. Με κάνει την Liberty.