The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 25ο

Liberty’s POV

Η ώρα ήταν σχεδόν δύο όταν έφτασα σπίτι. Δεν βιαζόμουν ιδιαίτερα να κλειστώ στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μου μα μέχρι να ερχόταν η ώρα για να πάω στην δουλειά, δεν είχα άλλη εναλλακτική. Ο καιρός είχε σαφέστατα υπάρξει και καλύτερος, ο δυνατός αέρας να ματαιώνει τα σχέδιά μου για μια βόλτα στον Τάμεση. Είχα την υποψία πως ψιχάλιζε κιόλας, μα δεν μπορούσα να το πω με σιγουριά, οι ψιχάλες να είναι τόσο μικρές και αραιές σχεδόν αόρατες.

Μπήκα σπίτι και πέταξα το σακάκι μου στον καναπέ. Μετά έπεσα με έναν γδούπο και εγώ πάνω στα μαλακά του μαξιλάρια. Η Lola ήρθε γρήγορα δίπλα μου, εγώ να κοιτώ το ταβάνι συλλογιζόμενη το χάος στο οποίο βρισκόταν μεσοπέλαγα η ζωή μου, και εκείνη να ξαπλώνει δίπλα μου. Έτεινα το χέρι μου και χάιδεψα το μαλακό κρανίο της. Το γουργούρισμα ικανοποίησης που βγήκε από τα χείλη της με έκανε να χαμογελάσω.

Δεν μπήκα στον κόπο να σταματήσω να σκέφτομαι τον Louis και την απόφασή μου να του δώσω την ευκαιρία να μου αποδείξει αυτό που ήθελε. Ουσιαστικά η μέρα εκείνη ήταν ήδη αφοσιωμένη σε εκείνον και στις δόλιες κινήσεις του. Φυσικά και έβρισκα ύποπτη την συμπεριφορά του μετά τα όσα είχαν γίνει μεταξύ μας. Ήταν αδιανόητη τέτοιου είδους αλλαγή, τουλάχιστον σε μένα και στο τρελό μου εγώ, το οποίο σημειωτέον, πηγαινοερχόταν νευρικά μέσα στο μικρό του δωμάτιο. Τα χέρια του είχαν πιάσει τα μαλλιά του και τα χείλη του μονολογούσαν σκέψεις που αρνιόμουν να ψελλίσω η ίδια. Δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένο με την προτροπή που μου έδωσε ο Harry. Ούτε εκείνο εμπιστευόταν τις κινήσεις του άλλοτε μεγάλου μου έρωτα.   

Άραγε αν έλεγα στον Harryτην αλήθεια, θα με άφηνε να δω ξανά τον Louis; Ένα κομμάτι του εαυτού μου βρήκε την ευκαιρία να διαφωνήσει. Φυσικά και δεν θα με άφηνε. Ο Louisείχε καταστρέψει κάθε καλό πάνω μου, πως ήταν δυνατόν εγώ να τον αφήνω να καταστρέψει ό,τι είχε απομείνει από την Liberty που εγκατέλειψε; Ωστόσο τα λόγια του ψυχολόγου μου είχαν κάποια βάση. Σίγουρα θα προχωρούσα καλύτερα στην ζωή μου αν άκουγα το συγγνώμη που μου άξιζε από τα χείλη του. Αν τον έβλεπα φανερά μετανιωμένο για όσα διαρκώς μου έκανε. Ναι αναζητούσα ένα καλύτερο μέλλον, μακριά από τον Louis, και ήμουν ένα βήμα προτού το αποκτήσω. Σηκώθηκα γρήγορα από τον καναπέ και έσκισα την κόλλα στην οποία είχε γράψει τον αριθμό του. Έπιασα το τηλέφωνό μου και πληκτρολόγησα τους αριθμούς του.

Η δουλειά δεν ήταν κουραστική για ένα ακόμη απόγευμα. Περισσότερο αναζωογονητική και χαλαρωτική μπορούσα να την περιγράψω. Με τόσα προβλήματα που προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα ο μικρός μου εγκέφαλος, η ενασχόλησή μου με κάτι εντελώς άσχετο με έκανε να ξεχνιέμαι. Ο κύριος Bill έμενε ευχαριστημένος από μένα και τις επιδώσεις μου, το ίδιο και οι πελάτες. Ο ζήλος που έδειχνα για να κάνω τα πάντα με εντέλεια εντυπωσίαζε το αφεντικό μου. Ήμουν ανέκαθεν τελειομανής.