Κεφάλαιο 73ο

2.3K 158 17
                                    

Liberty’s POV

Η συζήτηση για το παρελθόν του Harry συνεχίστηκε και ο αγώνας του μπάσκετ ξεχάστηκε πολύ γρήγορα. Λίγη ώρα μετά την εξομολόγηση του μοναχικών παιδικών και εφηβικών του χρόνων βρεθήκαμε στα ξύλινα παγκάκια που χρησίμευαν σαν θέσεις των υποστηρικτών των ομάδων που κάθε φορά έπαιζαν. Η μπάλα βρισκόταν ανάμεσα στα πόδια μου ενώ κοιτούσα με περιέργεια τον Harry. Τα μάτια του χάζευαν το ηλιοβασίλεμα όσο απ’ τα χείλη του έβγαιναν αναμνήσεις.

«Μισώ το μέρος. Μου έρχονται όλα στο μυαλό και με παίρνει από κάτω…»

«Σου θυμίζει την γυναίκα σου;»

Γύρισε και με κοίταξε. «Όχι, όχι μόνο την Ally.» αναστέναξε. «Ήμουν πολύ απόμακρος σαν παιδί, πολύ κλειστός στον εαυτό μου και αφοσιωμένος σε ένα πράγμα.»

«Σε ποιο;»                                                   

«Στο σχολείο.» χαμογέλασε.

Κατσούφιασα μπερδεμένη. «Τι εννοείς;»

«Ήμουν αυτό που αποκαλούν οι έφηβοι σήμερα ‘φυτό’.» γέλασε. «Πρέπει να δεις φωτογραφίες μου. Δεν έχω πολλές, οι περισσότερες είναι οικογενειακές, μα αν με δεις θα καταλάβεις…»

«Δεν καταλαβαίνω πως αυτό είναι πρόβλημα. Γιατί έχει τόση σημασία η εμφάνισή σου;» ρώτησα περίεργη.

«Ποιος θα έκανε παρέα με έναν αδέξιο τύπο, που φορούσε μεγάλα γυαλιά και δεν έκανε τίποτα σωστά εκτός από το να γράφει «Άριστα» στα διαγωνίσματα;»

«Ώστε δεν είχες φίλους επειδή δεν τους άρεσε η εμφάνισή σου;» ύψωσα την φωνή μου. «Αυτό είναι απαίσιο!»

Κούνησε το κεφάλι, ένα γέλιο να βγαίνει απ’ τα χείλη του. «Πρέπει να κάνεις μια βόλτα στα σχολεία Liberty. Θα βρεις πολλά παιδιά σαν και μένα…»

Αναστέναξα και έπιασα το πρόσωπό μου στα χέρια μου. Έτριψα τα μάγουλά μου και τον κοίταξα. «Συνέχισε. Πότε γνώρισες την Ally;»

Ένα πονεμένο χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του και τα μάτια του γυάλισαν από μια ξαφνική λάμψη. Πρόσεξα καλύτερα και διέκρινα τα δάκρυα να απλώνονται στις κόχες του. Πήρε το βλέμμα του μακριά από το δικό μου και έτριψε τα μάτια του. Εγώ δάγκωσα τα χείλη μου συγκρατώντας τον εαυτό μου από τον να τον αγκαλιάσω.

«Η Ally ήταν συμμαθήτριά μου απ’ το γυμνάσιο. Δεν ήταν από εδώ. Μετακόμισε όταν ο μπαμπάς της διορίστηκε ως ο σερίφης της πόλης. Ήταν… πολύ ευγενική.» χαμογέλασε. «Εκείνη προσέγγισε εμένα, δηλαδή εκείνη προσπάθησε να γίνει φίλη μου. Εγώ ήμουν ντροπαλός.»

The Craziest Thing In Life Is LoveWhere stories live. Discover now