The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 23ο

Κεφάλαιο 23ο

Liberty’s POV

Δεν θα μπορούσα ποτέ να παραδεχτώ στον Harry το πόσο τον χρειαζόμουν στην ζωή μου. Η σκέψη του να καταδικάσω έναν άνθρωπο να μείνει μαζί μου μονάχα από λύπηση, γέμιζε το στομάχι μου με οξύ. Ήταν άδικο για τον Harry να μείνει μαζί μου και να χαραμίσει την ζωή του ψάχνοντας το φως μέσα μου. Κάτω από ένα τόσο παχύ στρώμα μαύρων σκιών και μεγάλων λαθών που μετάνιωνα ακόμη.

Τα λόγια του με τρόμαζαν ωστόσο. Με δελέαζαν και με εξίταραν να νιώσω πράγματα που είχα απαγορεύσει να αισθανθώ, περισσότερο σαν τιμωρία των όσων έκανα στους ανθρώπους γύρω μου. Ήμουν μπερδεμένη και πολύ φοβόμουν πως από το μπέρδεμά μου ο Harry θα έβγαινε ο μοναδικός χαμένος. Με αναζωογονούσε να βρίσκεται δίπλα μου. Μου έδινε δύναμη και ελπίδα πως τελικά μπορώ να χαμογελάσω και ας έχω κόψει από άλλους το χαμόγελο. Μου έδινε την ελπίδα πως υπήρχε σωτηρία για μένα.

Αρνήθηκε να πάει στο ιατρείο του εκείνο το πρωί. Υποστήριξε πως είχε ένα μονάχα ραντεβού και πως εκείνο δεν ήταν περισσότερο σημαντικό από μένα. Τον πίεσα ωστόσο να πάει το απόγευμα, αφού και εγώ θα έλλειπα στην δουλειά. Ένιωθα τύψεις που στέρησα την ευκαιρία κάποιου να μιλήσει για τα προβλήματά του σε αυτόν που ενδιαφερόταν να τον ακούσει. Ένιωθα ένοχη που μονοπωλούσα τον υπέροχο χαρακτήρα του γιατρού μου που είχε βάλει στόχο να με μεταμορφώσει σε άλλον άνθρωπο.

Συνεχίζαμε να βρισκόμαστε ξαπλωμένοι κάτω από το παχύ μου πάπλωμα, η σιωπή που υπήρχε ανάμεσά μας να μας γαληνεύει και όχι να μας ανησυχεί. Οι ανάσες μας να ακούγονται, και ο χτύπος της καρδιάς του να βροντοχτυπάει στα αυτιά μου. Χάιδευα τα τατουάζ του αριστερού του ώμου, τα αποτυπώματα των δαχτύλων μου να περνούν πάνω από αριθμού, εικόνες και σχήματα αταίριαστα μεταξύ τους, μα ήμουν σίγουρη πως για εκείνον είχαν υψίστη σημασία.

«Τι σκέφτεσαι;» τον άκουσα να ρωτάει και σήκωσα το κεφάλι μου για να τον βλέπω.

«Τίποτα…» απάντησα κουνώντας το κεφάλι αδιάφορα.

Είχα βάλει τα χέρια μου κόντρα στο στρώμα, δίπλα από τον κορμό του, έτσι που να αιωρούμαι πάνω από το στήθος του. Το χέρι του ήρθε στο πρόσωπό μου και έδιωξε πάλι μια τούφα από τα μαλλιά μου, πίσω από το αυτί μου. Με τα δάχτυλά του χάιδεψε τα χείλη μου, και σκάλωσε σε ένα σημείο που το σημάδι της βιαιότητας του Louis υπήρχε ακόμη.