Harry's POV
Έκανε κρύο. Αυτό μπορούσα να το νιώσω. Σε αυτό εστίαζα. Στο ότι ακόμη και μέσα στο σπίτι μου, ακόμη και μέσα στην κουβέρτα μου, ακόμη και κάτω από το σώμα της, έκανε κρύο. Τα χέρια της ακουμπούσαν το στήθος μου. Συχνά σύρονταν στην καρδιά μου. Καμία ζεστασιά. Το άγγιγμα και η στιγμή που υποθετικά θα έκαναν το αίμα μου να βράζει, εμένα μου έφερναν ρίγη και ανατριχίλα.
Προσπάθησα να το ευχαριστηθώ. Είχα κλειστά τα μάτια και είχα αντικαταστήσει τα ξανθά μαλλιά με μια καστανή θύελλα. Ίδια με εκείνη που είχε μπει απρόσμενα στην ζωή μου και την ισοπέδωσε. Κανένα αποτέλεσμα. Γνώριζα πως δεν ήταν εκείνη. Δεν ήταν η ανάσα της αυτή που γέμιζε το δωμάτιο. Δεν ήταν τα χάδια της αυτά που τριγύριζαν στο κορμί μου. Γιατί αν ήταν, εγώ δεν θα κειτόμουν σαν παγόβουνο και το σώμα γύρω μου δεν θα έμοιαζε με θάλασσα που ήθελε να με σπάσει, να με λιώσει, να με κάνει ένα με εκείνη. Θα ήμουν ηφαίστειο. Θα καιγόμουν και μαζί με τον εαυτό μου θα την έκαιγα. Θα καιγόμουν για εκείνη την γυναίκα. Ήδη καιγόμουν από όλα όσα με έκανε να νιώθω με ένα την μονάχα βλέμμα.
Μα δεν ήταν η Liberty. Δεν ήταν τα χέρια της, δεν ήταν η αφή της. Δεν ήταν τα μάτια που αντίκριζα κάθε φορά που άνοιγα τα βλέφαρα. Και θα έπρεπε να συνηθίσω σε αυτό. Γιατί ποτέ ξανά δεν θα ήταν η Liberty. Δεν θα την είχα ποτέ ξανά. Η ξανθιά έμοιαζε να ξαφνιάζεται όταν σήκωσα τον κορμό μου και συνέτριψα τα χείλη μου στα δικά της. Δεν είχε την ίδια γεύση με την Liberty. Δεν είχε τα ίδια χείλη με την Liberty. Την έσπρωξα στο στρώμα και κυρίευσα το κορμί της έτσι όπως θα είχα κάνει στο κορμί που πραγματικά ήθελα να κρατάω στα χέρια μου εκείνη την στιγμή. Οι αναστεναγμοί που βούιζαν στα αυτιά μου δεν ήταν της Liberty. Το όνομά μου δεν βγήκε απ' τα χείλη της. Το δικό της ωστόσο βγήκε απ' τα δικά μου.
«Ξέρεις, αυτό πόνεσε.»
«Συγγνώμη.» ειλικρινά λυπόμουν. Την είχα χρησιμοποιήσει και το ότι το ήξερε δεν με έκανε να αισθάνομαι καλύτερα.
«Liberty την λένε;»
Είχα γυρίσει πλευρό μα μπορούσα να την ακούσω να ανάβει τσιγάρο. «Ναι.»
«Τυχερή σκύλα.» γέλασε.
Γύρισα ανάσκελα. «Ξέρεις πως δεν μ' αρέσει να καπνίζεις.»
«Παλιά σου άρεσε.» ήρθε κοντά μου και φύσηξε τον ατμό στο πρόσωπό μου. Το κεφάλι μου γυρνούσε αρκετά με το ποτό, δεν χρειαζόμουν την τζούρα απ' τον καπνό της για να φτιαχτώ.
YOU ARE READING
The Craziest Thing In Life Is Love
Fanfiction-book 1- ❝θα με κρατήσεις, γιατί θέλω να κρατηθώ.❞ © heswriter 2013 - 2015 All Rights Reserved [highest rank: #1 in Fanfiction] *Ενημέρωση* 🥰Ευχαριστώ για την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια! Αυτό το βιβλίο γράφτηκε όσο ήμουν ακόμα έφηβη. Έχει λάθη...
