Κεφάλαιο 105ο

2.1K 153 20
                                    

Liberty’s POV

«Θέλεις να πάμε για ύπνο;»

Άνοιξα τα μάτια μου απρόθυμα, κάτω από τον ελαφρύ ψίθυρο που χάιδεψε το πρόσωπό μου. Ο Harry με κοιτούσε χαμογελαστός και εγώ αναστέναξα. Κατάλαβα πως με είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ δίπλα του και προσπάθησα να σηκωθώ. Δεν πρόλαβα ωστόσο να κάνω μια ολοκληρωμένη κίνηση, όταν τα μπράτσα του τυλίχτηκαν γύρω απ’ το κορμί μου και λες και ήμουν πούπουλο με σήκωσαν στον αέρα. Αναφώνησα έκπληκτη, πλήρως ξύπνια πλέον, και έδεσα τα χέρια μου γύρω απ’ τον λαιμό του.

«Μπορώ να περπατήσω.» χαμογέλασα και βόλεψα το κεφάλι μου στην καμπύλη του λαιμού του.

«Μ’ αρέσει να σε περιποιούμαι.»

Γέλασα. «Σαχλέ.»

Γέλασε και εκείνος και ξεμάκρυνε απ’ το σαλόνι. Ακούμπησα το σαγόνι μου στον ώμο του και κατσούφιασα. «Άφησες τις σημειώσεις σου ανακατωμένες…»

«Θα τις μαζέψω το πρωί.»

«Είσαι τόσο ακατάστατος.» κούνησα το κεφάλι.

«Ευτυχώς που έχω και εσένα να με καθαρίζεις…» είπε περνώντας στο δωμάτιο. Με τον αγκώνα του άναψε τον διακόπτη και το μουντό άσπρο της λάμπας του, με έκανε να κλείσω τα μάτια. Με ακούμπησε στο κρεβάτι και χαμογέλασε. «Πρόσεξα ότι συμμάζεψες.»

«Έπρεπε. Σαν τυφλοπόντικας ζούσες.»

Γέλασε δυνατά. «Ευχαριστώ.»

Σήκωσε τον κορμό του και με μια ρευστή και σέξι ομολογουμένως κίνηση, έβγαλε την μπλούζα του, αφήνοντας το στέρνο του γυμνό. Οι μύες στο στομάχι και τα χέρια του συστέλλονταν και διαστέλλονταν όσο προσπαθούσε να απαλλαγεί και από το παντελόνι. Δάγκωσα το χείλος μου όταν έμεινε μονάχα με το μποξεράκι, μα για κακή μου τύχη, γρήγορα κάλυψε το υπέροχο σώμα του με μια ραντωτή άσπρη φανέλα και ένα κοντό μαύρο σορτς.

«Θα με κοιτάς για πολλή ώρα;»

Κοκκίνισα. «Μέχρι να ετοιμαστείς.» χαμογέλασα εντέλει.

«Έτοιμος.» κούνησε τα χέρια.

Με έσπρωξε και μπήκε κάτω από το άσπρο σεντόνι. Γέλασα. Σηκώθηκα και ξεκίνησα να γδύνομαι, νιώθοντας τα μάτια του να σαρώνουν το κορμί μου, με τον ίδιο τρόπο που τα δικά μου μέχρι προλίγου θαύμαζαν το δικό του. Φρόντισα οι κινήσεις μου να είναι όσο πιο αισθησιακές γινόταν, και όχι σαν τις συνήθεις άτσαλες. Όταν κάλυψα το στήθος μου με μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα, έβαλα την μακριά μοβ πιτζάμα μου, θεωρώντας πως ήταν ακόμη αρκετά νωρίς για να φοράω κοντά ρούχα και για τον ύπνο. Έτοιμη πλέον του γύρισα την πλάτη και ξεκούμπωσα το σουτιέν μου. Χαμογέλασα φαντασιώνοντας την έκφρασή του. Το ξεπέρασα απ’ τα χέρια μου και στο τέλος το κρέμασα στο χερούλι της ντουλάπας. Μπορούσα ακόμη να νιώσω το βλέμμα του στην πλάτη μου.

The Craziest Thing In Life Is LoveWhere stories live. Discover now