The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 34ο

Liberty’s POV 

Το πρωί με βρήκε ξεσκέπαστη. Το πάπλωμα ήταν ριγμένο στο πάτωμα και ανάμεσα στα χέρια μου είχε μπλεχτεί το μαύρο τετράδιο που μου έδωσε ο Harry. Είχα κοιμηθεί γράφοντας και μου φάνηκε παράξενο το ότι είχα τελικά να γράψω πολύ περισσότερα από αυτά που φανταζόμουν. Σηκώθηκα και έστρωσα το κρεβάτι γρήγορα. Έκρυψα το τετράδιο μέσα στο κομοδίνο μου και άνοιξα την ντουλάπα για να διαλέξω τα ρούχα μου. Στην συνέχεια κλείστηκα στην τουαλέτα στην προσπάθειά μου να περιποιηθώ τον εαυτό μου.

Η Lola ήταν ξύπνια όταν πήγα στην κουζίνα. Καθόταν στο καλάθι της, το κεφάλι της μόλις με είδε να σηκώνεται από το άσπρο μαξιλάρι. Χαμογέλασα στην γλυκιά της έκφραση και άνοιξα το ντουλάπι, βγάζοντας την κονσέρβα της και αδειάζοντάς την στο μπολ της. Βλέποντας την να τρώει, ήπια και εγώ στα γρήγορα έναν καφέ και αφού την έβγαλα στο μπαλκόνι έφυγα για την δουλειά. Δεν με εξέπληξε το γεγονός πως έκανε ακόμη κρύο, ο Μάρτιος να έχει μπει μόλις την προηγούμενη μέρα. Έβαλα τα χέρια στις τσέπες μου και τάχυνα το βήμα μου για να βρεθώ στην ζεστασιά του καφέ γρηγορότερα.

Δεν άφησα το μυαλό μου να σκεφτεί αυτά που είχα γράψει στο τετράδιο το προηγούμενο βράδυ, μη θέλοντας να νιώσω τα συναισθήματα που με κατέκλεισαν όταν έγραφα. Αφοσιώθηκα στην δουλειά και στις υποδείξεις του αφεντικού μου για το πώς θα έφτιαχνα γρηγορότερα τους καφέδες και έκλεισα έξω από τις σκέψεις μου, όλα τα ύπουλα δαιμόνια που προσπαθούσαν να με επηρεάσουν. Στις έντεκα ακριβώς ο κύριος Bill με άφησε ελεύθερη για την επόμενη μισή ώρα, μα εγώ δεν ήθελα να φύγω από το καφέ. Έκανε αρκετό κρύο για να βγω έξω μονάχα για τόσο λίγο και έπειτα δεν είχα την διάθεση να πάω πουθενά.

Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα όταν η πόρτα του μαγαζιού άνοιξε και ένα κεφάλι με ανάκατα από τον αέρα μαλλιά μπήκε μέσα. Ο Harry τα έφτιαξε με το χέρι του, προτού γυρίσει το κεφάλι και με κοιτάξει χαμογελώντας. Φορούσε το καθιερωμένο του μαύρο τζιν και τις καφέ του μπότες. Το μαύρο παλτό να τον προστατεύει από το κρύο. Το να έλεγα πως ήταν γοητευτικός θα ήταν κατανοητό. Δεν περίμενα να τον δω, μα ομολογουμένως χάρηκα που ήρθε να με δει. Βγήκα μέσα από την μπάρα και κατευθύνθηκα κοντά του τρέχοντας ελαφρά.

«Καλημέρα!» είπα αγκαλιάζοντάς τον. Το μαύρο του παλτό ήταν παγωμένο εξαιτίας του παγωμένου αέρα που βασάνιζε τον Τάμεση.