Κεφάλαιο 35ο

3.2K 187 3
                                    

LibertysPOV

Έπειτα από μερικές στιγμές σιωπής, βγήκα από την αγκαλιά του και σκούπισα τα μάτια μου. Τον κοίταξα και μου χαμογελούσε, με εκείνο το χαμόγελο που έκανε τις φωνές στο κεφάλι μου να σταματήσουν για λίγο το  βασανιστήριό τους, μονάχα για να τον κοιτάξουν και αυτές  με θαυμασμό. Χαμογέλασα και εγώ, τότε να προσέχω την καφέ τσάντα που είχε περασμένη στον ώμο του.

«Σκέφτηκα να φέρω μερικά ρούχα για να κοιμηθώ απόψε» απάντησε στο ερωτηματικό βλέμμα μου ο Harry.

«Καλά έκανες.»

Τον έπιασα από το χέρι και τον οδήγησα στο δωμάτιο, κλείνοντας το φως στο σαλόνι. Η Lola ακολουθούσε κάθε μας βήμα, κουνώντας την ουρά και κοιτώντας τον Harry, η γλώσσα της να κρέμεται έξω από το στόμα της, έτσι που να της επιτρέπει να αναπνέει καλύτερα. Εκείνος άφησε την τσάντα του στο κρεβάτι και έστρεψε την προσοχή του και πάλι σε μένα.

«Είσαι καλύτερα;» ρώτησε.

«Ναι» κούνησα καταφατικά το κεφάλι. «Λίγο κουρασμένη, αλλά καλύτερα.»

Χαμογέλασε και με φίλησε στο μέτωπο. «Και εγώ είμαι κουρασμένος.» Άνοιξε την τσάντα του και πήρε την οδοντόβουρτσά του. «Πάω στο μπάνιο και έρχομαι σε λίγο.»

Χτύπησε τα χέρια του και φώναξε την Lola να τον ακολουθήσει και εκείνη με χαρά, βγήκε μαζί του από το δωμάτιο. Έπεσα στο στρώμα και ανάσανα, ο αέρας να μπαίνει στα πνευμόνια μου έπειτα από ώρες όπως μου φάνηκε. Σηκώθηκα λίγα λεπτά μετά για να βάλω την πιτζάμα μου. Όταν μπήκα κάτω από το πάπλωμα, ο Harry επέστρεψε στο δωμάτιο χωρίς την Lola.

«Έμεινε στο σαλόνι.» απάντησε πριν τον ρωτήσω. «Φαίνεται πως είναι και εκείνη κουρασμένη.» γέλασα.

Άναψε το πορτατίφ μου και έκλεισε το φως του δωματίου. Ξεκίνησε να γδύνεται, βγάζοντας πρώτα την μπλούζα του, εγώ να μην μπορώ να πάρω το βλέμμα μου από το υπέροχο σώμα του. Συνέχισε να αλλάζει ρούχα, χωρίς να με κοιτάει, αν και ήξερα πως με έβλεπε να τον παρατηρώ. Ντυμένος πλέον, και χαμογελαστός έσυρε το πάπλωμα και ξάπλωσε δίπλα μου, παίρνοντάς με αγκαλιά και γλιστρώντας με πάνω στο στέρνο του. Φίλησε το μέτωπό μου, ο αντίχειράς του να χαϊδεύει το μάγουλό μου.

«Την επόμενη φορά, θα αλλάξεις εσύ μπροστά μου.» είπε, χαμογελώντας ακόμη, κάνοντας τα ήδη κόκκινα μάγουλά μου λόγω της έξαψης, ακόμη πιο κόκκινα. Γέλασε, και μου άφησε μόνη επιλογή να τον συνοδεύσω, θάβοντας το πρόσωπό μου στον λαιμό μου.

The Craziest Thing In Life Is LoveWo Geschichten leben. Entdecke jetzt