The Craziest Thing In Life Is Love

Κεφάλαιο 64ο

Liberty’s POV

Ένα ψυχρό ρεύμα ήταν εκείνο που έβαλε σε εργασία τις κοιμισμένες αισθήσεις μου. Τα βλέφαρά μου πετάρισαν κάτω από το μυρμήγκιασμά που άπλωσε στην πλάτη μου, τα μάτια μου να ξεχωρίζουν την κουρτίνα της μπαλκονόπορτας και το ρυθμικό της κούνημα μπροστά από το μισάνοιχτο φύλλο. Αισθάνθηκα και κάτι άλλο στην ραχοκοκαλιά μου. Σαν χάδι, σαν αποτύπωμα, μα ήμουν ακόμη βαθιά βυθισμένη στην απαλότητα του ύπνου για να ξεχωρίσω την επαφή. Όταν αέρας φύσηξε πιο κοντά στ’ αυτί μου, κατάλαβα πως ήταν ο Harry.

«Liberty…» εξέπνευσε το όνομά μου και άφησε ένα φιλί πίσω απ’ τ’ αφτί μου.

Το άγγιγμα των χειλιών του ήταν τόσο απαλό, που παραλίγο να αποκοιμηθώ κάτω απ’ το χάδι του. Το σάλιο του ύγραινε αισθησιακά το ξηρό δέρμα μου. Μετακινήθηκε στο σβέρκο μου, τα δάχτυλά του κοντά στα χείλη του, να περνούν από τα ίδια μέρη και να σηκώνουν τις τρίχες στα σημεία σε προσοχή. Δεν κούνησα ούτε τον μικρότερο μυ από το κορμί μου. Τον άφησα να συνεχίσει την λατρεία του στο κορμί που εγώ βασάνιζα με κάθε τρόπο τόσα χρόνια. Ποτέ ξανά η σάρκα μου δεν είχε γνωρίσει τέτοια στοργή.

Τα χείλη του σταμάτησαν στο βαθουλώματα λίγο πιο πάνω απ’ τους γλουτούς μου. Άφησε δύο φιλιά στα σημεία, και το ζεστό κορμί του ήρθε πάλι δίπλα μου. Μέσα από τις βλεφαρίδες μου τον είδα να στηρίζεται στον αγκώνα του και να με χαζεύει. Το ένα του χέρι απλώθηκε κάποια στιγμή για να ανακατέψει τα μαλλιά μου και να μπλεχτεί με τις σγουρές και μπερδεμένες άκρες μου. Δεν ήθελα να του δείξω ότι ήμουν ξύπνια. Ήθελα να τον χορτάσω για όσο περισσότερο γινόταν, έτσι όπως απλά με παρατηρούσε. Τον λάτρευα αυτόν τον άντρα. Κάθε του αντίδραση, κάθε του έκφραση, είχα ερωτευτεί κάθε του εκατοστό.

Ανοιγόκλεισα απαλά τα μάτια μου στην σκέψη, και τότε χαμογέλασε. Δεν χρειαζόταν ήλιος για να δω το φως να ανατέλλει στα μάτια του. Το πρόσωπό του έλαμψε σαν ένας βράχος που ξαφνικά πολιορκείτο από τις σπίθες ενός πυροτεχνήματος. Με πλησίασε, σαν σε αργή κίνηση, και ένωσε τα πρόσωπά μας. Οι μακριές του βλεφαρίδες, το αγαπημένο μου χάδι. Σήκωσε το χέρι μου από το μαξιλάρι και το έβαλε γύρω απ’ τον λαιμό του. Ξάπλωσε δίπλα μου και με πήρε αγκαλιά, το σώμα μου πάνω απ’ το σώμα του, το κεφάλι μου δίπλα στο δικό του.

«Καλημέρα, νυσταγμένε άγγελε.»

Χαμογέλασα στην βραχνή φωνή του και τεντώθηκα λες και βρισκόμουν ακόμη πάνω στο στρώμα. Δεν με πείραξε η γύμνια μου όταν αισθάνθηκα πλήρως το δέρμα του κάτω απ’ το δικό μου. Μ’ άρεσε τόσο πολύ αυτή οικειότητα. Μ’ άρεσε πλέον που ήταν δικός μου.