Chapter 32
Nagulat ako ng maramdaman kong dahan dahan kaming nagsu sway, at nagsimula na syang kumanta.
Hinayaan ko lang syang isayaw ako. Ewan ko ba kung bakit, hindi ko na nga alam kung may mga nanonood na ba samin.
Kung ano yatang pinangit ng boses ko e yun ang ginanda ng boses ni kenz. Sobrang sarap pakinggan ng pagkanta nya.
Maya maya ay tumigil na sya at lumuwag na ang pagkakayakap nya sakin kaya lumayo ako.
Pero nagulat ako ng hawakan nya ang baba ko kaya napatingin ako sa kanya. Nakita kong parang iiyak na sya.
"I'm sorry if I hugged you without your consent" sabi nya.
"It's okay. Are you crying? Please wag, I told you, dapat iniwasan mo na lang ako para hindi kita nasasaktan kenz, I don't want to hurt you"
I know" huminga sya ng malalim para siguro pigilan ang pag iyak nya ko. Nakaramdam naman ako ng kurot sa puso dahil ayoko syang
nakikita ng ganito.
"I'm really sorry kenz, I don't mean to hurt you" naiyak na ko, nauna pa ko sa kanya.
"Sssshhh sshhh don't cry my princess, wala kang dapat ipag sorry, dapat pa nga akong magpasalamat dahil since dumating ka sa buhay ko, I've never been this happy. Kaya
kahit masakit, kahit alam kong mahirap maging posible, hindi ko kayang sukuan. I don't ever
wanna give up on you fia, you are my everything now"
"No! Hindi, wag mong hayaang umikot ang mundo mo sakin, masasaktan at masasaktan kita"
"I don't care, kung makuha man kita o hindi, as long as I gave it my best shot. I won't ever regret loving you. Cause you are worth it sofia"
