Sofia POV.
Hinawakan ko yung ulo ko dahil pakiramdam ko ay mananakit na naman ito. Naalala ko na naman ang sinabi nung doktor.
Flashback
"Mrs. Reyex, you're six weeks pregnant" sabi nung doktor.
I refused to believe it, bakit ngayon pa? Hindi sa hindi ako masaya pero nanganganib na mawalan sya ng isang ama. At ang tanong is tatanggapin nga ba sya ni kian ?
"I am what? No you're kidding right?" sabi ko.
"No, you're pregnancy test shows positive. I am an OB-Gyne. Aren't you happy. You have a blessing on the way.I'm sure your husband
will also be glad on this news"
No. I am definitely sure, he would not be happy. Dahil si Ella ang gusto nya. Si Ella ang gusto nyang makasama habang buhay at kay
Ella nya gustong magka anak at hindi sakin.
Natatakot ako, dumoble ang takot ko. Ilang rejection na ba ang natanggap ko mula kay kian? What if he also rejects our baby? Kakayanin ko pa ba?
"Doc, pwede po bang atin na muna tong result at wag nyo na muna sabihin sa kanila? Gusto ko po kasing ako ang magsasabi sa kanila
specially sa asawa ko"
Ang tanong kaya ko bang sabihin?
Ngumiti sya at tumango tango
"Sure sofia, mas maganda kung sayo manggagaling ang balita. Pero advice ko lang ha? Muntik ka ng makunan dahil sa accident. Pinaka crucial kasi talaga yang first trimester
kaya mag iingat ka palagi. Iwasan mo ang stress at mga incident na babagsak or madudulas ka or what dahil masama sa baby yun"
"Sige po. Salamat po" sabi ko.
Nag iwan sya ng mga gamot at reseta para sa mga injury ko.
I don't know what to do.But I want to give my child a family he/she
deserves
End of Flashback
"fia, are you okay? May masakit ba sayo?" nabalik ako sa realidad ng hawakan ako ni kenx.
Lumingon ako sa kanya at nagtama ang paningin namin.
I realized something, pag nalaman ni kenz na buntis ako. I would hurt him even more. It would totally break him. And I don't want to
see it. kenz is such a nice guy that I don't want him to get hurt because of me.
"Hey fia? Are you feeling ill?" tanong nya ulit.
"I'm sorry" hindi ko alam kung bakit ko nasabi yun pero parang kailangan.
He smiled and that ached my heart.
"For what reason are you apologizing?" tanong nya sakin.
Hindi pa rin napalis ang ngiti sa labi
nya. Umiling na lang ako. Hinawakan nya ang ulo ko at ginulo yun.
"Pwede na ba kong umuwi?" tanong ko.
"Hoy! Hindi ka pa magaling!" sigaw sakin ni althea.
"Oo nga sofia, magpagaling ka muna ha?" dagdag ni Josh.
"Ayoko na dito. Okay na ko. Galos lang naman. Sa bahay na ko magpapahinga. Please?" kay kenz ako tumingin at binigyan sya ng begging eyes. Kailangan kong umuwi. Gusto kong makausap
si kian.
"fia, dito ka muna? Baka mapano ka e" nag aalalang sagot sakin ni kenz.
