"Damn it, ayoko syang makita" nagulat ako dahil sa sinabi ko. Pero yun ang totoong nararamdaman ko.
"Bakit ka naman matatakot?" tumayo si kenz sa pagkakaupo nya sa table ko.
"Is it because natatakot ka na bumalik ang nararamdaman mo sa kanya or dahil mahal mo pa sya?"
"Of course not!" sigaw ko.
"Natatakot ako dahil sa mga nakakalungkot na nangyari nung
magkasama pa kami. You know that those horrible moments are kept taunting me even in my sleep" I sighed.
Naalala ko na naman lahat
ng katangahan ko noon. Lumapit sakin si kenz at hinawakan ang kamay ko.
"At isa pa, mahal na kita kenz. Mahal na mahal" dagdag ko. Sumilay ang ngiti sa mga labi nya.
He bent down his body at nagkatapat ang mukha namin.
"And I love you more" sabi nya bago sinarado ang distansya at hinalikan ako sa labi.
It's just a couple of seconds pero ramdam kong mahal na mahal nya ko at ganun din ako.
It turns out my knight in shining armor is also my prince.
My real prince.
"Pano yan, lagi ka pa namang wala dahil sa business nyo, how am I supposed to face him" nagpangalumbaba ako sa table ko.
"I know you can face him, you and him are over a long time ago, wag kang mag alala gagawin kong parang manila-bulacan lang ang
states at pinas" sabi nya habang nakangiti.
Hinampas ko sya.
"Sira ka talaga, hayys bakit kasi sa US pa naka based ang business nyo. Madalas tuloy kitang mamiss" I pouted. He kissed me once again
but just a quick one.
Madalas nyang gawin yun kapag sumisimangot or nagpa pout ako, para daw kasi akong nagpapakiss which is not true!
"Sisihin mo ang magulang ko, but I miss you more baby halos minu-minuto kitang namimiss kahit nandito pa ko, alam mo namang
kailangang nandun ako para sa business at isa pa, gustong gusto ko ng mahanap ang kapatid ko, gusto ko lang na bago man lang mawala
ang sinuman sa magulang namin ay nakita man lang sya ulit" naramdaman kong lumungkot
ang boses ni kenz.
"But more than 20 years na syang nawawala, sa tingin mo ba mahahanap nyo pa sya?"
"Hindi ako nawawalan ng pag asa Fia, sayo nga hindi ako nawalan ng pag asa e, lalo pa kaya kay Lanz, alam mo naman na yung kwento
diba?" sabi nya kaya tumango ako.
Dati daw kasi hindi pa mayaman sila kenz at nagkasakit sya ng matinding-matindi at near death na sya halos he was just 3 years old that time.
Dahil sa ayaw syang mamatay ng magulang nya ay napagdesisyunan nito na ipa ampon ang kapatid nya na 5 years old.Sa underground market daw pina ampon ang
kapatid nya, kaya hirap na hirap sila ma trace ito kung sakaling buhay pa nga ito. Dahil sa pagpapa ampon kay Kuya Lanz naipagamot si kenz.
Nung time na babalikan na dapat ng
magulang nya si lanz dahil nagka negosyo na sila. Wala na ito at worst, kasama daw ito sa barko na nag sink kaya hindi talaga nila alam kung buhay pa si lanz.But their mom keep insisting na ramdam nyang buhay ang panganay nyang anak. Hindi pa daw sila nakakahingi ng tawad dito dahil sa ginawa nila.
Pero ang pinaka guilty sa lahat ay si kenz,sinisisi nya ang sarili nya dahil kung hindi sya nagkasakit, malamang daw kasama nila si
lanz. Kaya grabe ang pagpupursige nyang hanapin ito.
"Kahit anong sabihin nyong lahat, alam ko at hindi matatanggi kasalanan ko kung bakit nawala si Kuya lanz" sumobra ang lungkot
nya.
Tumayo ako at niyakap sya.
"Hindi mo kasalanan yun. Bata ka pa nun.Sorry to say this pero pano kung namatay na nga dun sa shipwreck ang kapatid mo?" sabi ko.
"No fia! Hindi lang si mama ang
nakakaramdam na buhay si Kuya lanz, even me nararamdaman ko kaya hindi ako susuko hanggat hindi ko sya nahahanap, gagawin ko
ang lahat para makabawi sa kapatid ko." sabi nya.
"Sorry, basta nandito lang ako palagi. Okay? Mahahanap mo si Kuya lanz" sabi ko.
"Thank you sofia" sabi nya.
"I love you so much"
"I love you too" sagot ko. And we kissed again.
It's been 5 months already since magsimula kaming mag date ni kenz at totoong masaya ako sa kanya dahil napaka mapag alaga at mapagmahal nyang tao. Napaka swerte ko sa isang tulad nya.
Nung umalis ng tanghali si kenz ay bumalik na naman sa akin ang realidad. Magkikita kami ni kian.
Magkikita na kami ng dati kong asawa.
Kakayanin ko kaya?
Of course you can sofia! Naka move on ka na!Sigaw sakin ng isip ko, pero itong puso ko kabadong kabado.
Ano na lang ang iaakto ko pag magkaharap na kami.
Aish! Bakit pa kailangan pa kasing mag krus ang landas namin ulit.
Okay lang yan sofia.
Kaya mo yan
Wag mo ng isipin na dati mo syang asawa.
He's just your former professor in Philosophy.Wala ng iba.
Tama tama.
Kaya ko to.
Kayang kaya.
Sana nga kayanin.
