Sofia POV
"Fia! Sofia!" mas binilisan ko pa ang
paglalakad ko ng marinig ko ang pagtawag nya sakin. I am pretending na hindi ko sya naririnig kahit ang lakas ng sigaw nya. Ayoko. Ayoko muna syang makausap or makita ngayon kaya nga hindi ako pumasok sa klase nya e. Nakaramdam ako ng humawak sa balikat ko.
"Uy! Ella" bati ko sa kanya. I faked a smile.
Dalawang linggo na din simula nung malaman ko yung tungkol sa kanila ni Kian, at dalawang linggo ko na din syang iniiwasan.
"Didn't you hear me calling you? Kanina pa kaya kita tinatawag?" sabi nya.
Na guilty naman ako. Wala naman kasing rason para magalit ako sa kanya. Dahil wala din naman
syang alam sa about sakin. Pero I can't help but feel hurt whenever I see her. I am also envious of her. Dahil si Ella, sya yung mahal ni Kian, sya yung gusto nitong makasama at hindi ako yun.
"Ha? Sorry hindi kita narinig, malalim kasi yung iniisip ko. Bakit mo nga pala ako tinatawag?" I asked her.
"Thank goodness akala ko galit ka sakin e, pero bakit hindi ka pumapasok sa class mo sakin huh? Namimiss na kaya kita" sabi nya
habang nakangiti sakin. She even held my hand.
Oh Ella! You're making it more difficult for me. Ako ang nagi guilty kahit ako pa ang asawa. I can't help it she's so nice and I am afraid to hurt her.
"Ay hindi mo pa ba natatanggap yung medical letter na pinapasa ko sayo, hindi na muna kasi ako pwedeng mag PE dahil sa asthmatic ako" I lied.
Pinagawa ko lang yung medical letter na yun pero totoong hindi na muna ako magpi PE dahil delikado din sa baby ko.
"Ay ganun ba? Dapat sinabi mo na lang sakin ng personal. Pwede ka namang written exam e. Okay ka na ba? I heard may nangyaring
aksidente" she looked at me with a worried look. Hindi nya pa din binibitawan ang kamay ko.
"Okay na ko Ella, don't worry. Sige na bumalik ka na sa klase mo" sabi ko sa kanya.
"Eeeeh? Idi dismiss ko na lang muna ang klase ko. Let's have meryenda. I missed you, gusto na kitang maka bonding"
I smiled. You would definitely not say that if only you know who really I am. And it would definitely hurt you just like how hurt I am right now.
Pero maswerte ka pa din dahil ikaw ang mahal ni Kian. Alam kong ikaw ang pipiliin nya sating dalawa.
"You're lucky. Kian loves you" I said out of nowhere. I am not supposed to say that but I blurted it out accidentally. And my eyes are
heating, feeling ko maiiyak ako but I stopped myself.
She smiled sweetly on what I said.
"Pano mo naman nalaman yan?"
"I can see and feel it"
"Ikaw talaga Aofia. So tara na?" pagyaya nya ulit sakin.
"Sorry Ella. Kailangan ko na kasing umuwi dahil may emergency sa bahay. Sorry ah. Next time na lang" I told her. Nakita ko namang
nalungkot ang mukha nya pero pinalitan nya din iyon ng smiling face.
"Okay. Sabi mo yan ah. Next time. Unahin mo na yung emergency nyo sa bahay" rsabi nya. Kaya tumango ako.
"Sige alis na ko. Bye Ella" sabi ko at naglakad na. Pero hindi pa ko nakakalayo ng tawagin nya
ulit ako. Kaya huminto ako at lumingon. Patakbo syang lumapit sakin. She hugged me and gave me a kiss on the cheek which shocked me.
"I really miss you Fia. Sana mag bonding na ulit tayo bestfriend" sabi nya sabay patakbong umalis.
Bestfriend? Am I supposed to be that when we love the same man?
