"kian, they have their reasons,
napakinggan mo na ba yun?" tanong ko.
For sure kapag nalaman nya ang dahilan ng pamilya nya ay mapapatawad nya ito.
"I already did sofia, that kenz already
told me and I don't care about their
reasons!"
"kian, kapatid mo si kenz, magulang
mo si Tita Sunshine at Tito Saros. Masyado ka lang binubulag ng galit mo kaya hindi mo makita ang pagsisisi nila. You are choosing to shut your door to them kesa
intindihin sila at patawarin!"
"Patawarin? Do you hear yourself sofia?Madali bang magpatawad? You doesn't forgive me until now even 5 years had passed and yet you are telling me to forgive them?!"
Nagsukatan kami ng tingin, pakiramdam ko ay nasaktan ako sa sinabi nya.Tama naman sya, pinipilit ko syang patawarin ang pamilya nya, samantalang ako, hindi ko sya magawang patawarin.I'm still pushing him away.
"kian, this is not about us! Magkaiba
ang sitwasyon. Just meet them and talk,baka sakaling magka ayos kayo" sabi ko.
"Do you know what I felt, when I received the annulment papers 5 years ago?"seryoso nyang sabi.
Hindi ko nagawang makapagsalita.
"I felt the same misery I felt, when they gave me away and never came back. I felt,so lost thinking that you'll be gone.Nawala ang tunay kong pamilya, namatay naman sa aksidente ang umampon sakin,
tapos iiwan mo din ako? I'm so tired of being left alone Fia! Kaya I held firmly to you kasi ayoko ng mawalan or maiwan ng minamahal ko. Natatakot ako sofia, sa tuwing nagpapahalaga ako sa tao, iniiwan
din nila ako. They chose to left me and it's my choice to not let them in my life again"
Lumapit ako kay kian. I tried to hold
him pero umiwas sya.
"Meet them kian" sabi ko.
"I said no sofia! Ayoko nga diba?!" galit nyang sabi.
Huminga ako ng malalim.
"Meet them kian, at ang kapalit nun,
uuwi na kami ni klea dito, and I
promise that you'll never be alone" sabi ko.
Napaawang ang bibig nya.
Ilang minutong katahimikan ang nanaig samin.
I had to do this! I know how much his family wants to be with him and I know how much he wants to be with them again pero pinipigilan nya ang sarili nya.Aside from that, gusto ko din na umuwi na dito. Baka habang nandito ako ay maibalik na ang tiwala ko sa kanya at maging maayos na talaga kami.
"Fine" sabi nito.
"I'm meeting them, so pack your things and go home here first
thing tomorrow" sabi nito.
"Totoo? Wala ng bawian kian ha?!"
masaya kong sabi.
"Yeah, just keep your promise" sabi nito.
"Oo. Sige na uuwi na ko, tatawagan ko pa sila Tita" sabi ko. Tumalikod na ko kaso nagulat ako ng pigilan ako ni kian.
"Why?"
"Just call them, and stay here tonight" sabi nya.
He's eyes are pleading.
Why is he so hard to resist?
Nginitian ko sya, at tumango.
"Sige na dito na ko matutulog, tatawagan ko lang sila para sa appointment bukas tapos si Wendy para kay klea" sabi ko.
"Thank you" sabi nya at tumalikod na.
I made my phone call to Tita and she is so glad and excited for tomorrow. Tinawagan ko din si Wendy para sabihing hindi ako
makakauwi at sya ng bahala kay klea.
