"I think you're mistaken. I am MS. FERNANDER" sabi ko na ini emphasize ang apelyido ko sa
pagka dalaga.
"If that is what you believe, then feel free to call yourself like that" sabi nya habang tinalikuran ako at naglakad na.
Anong ibig nyang sabihin. Hindi ko magets?
Mabilis ko syang hinabol. Humarang ako sa daraanan nya. Tiningnan nya ko ng nakangiti.
Bakit ba ngiti ng ngiti to? Naka drugs ba to.
"What do you mean?" I asked him.
Kung nakakapatay lang ang masamang tingin, kanina pa sya tumumba.
Nag crossed arms sya
"I never filed the annulment papers you sent" cool nyang sagot na nagpataas ng kilay ko.
"What? Are you serious? You're joking right?" sabi ko. Ang pangit nya pa din magbiro. Ang corny!
Nagulat ako ng hawakan nya ang kamay ko.Pinilit kong kuhanin yun pero ang lakas nya.
"I'm not. I am damn serious Sofia. You're still my wife, sa mata ng diyos at sa mata ng batas,kasal pa din tayo. I'm so sorry to informed you that you are still Mrs. Sofia Nicole Fernandez Reyes, my wife. You're mine and always will be" sabi nya bago hinalikan ang kamay ko.
Pakiramdam ko ay na froze ako sa
kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung bakit hindi agad ako makapag react.
He even touched my cheek before he went to his office leaving me standing like a fool there.
Asawa nya pa ko?
Totoo ba to?
Binabangungot na naman ba ako?
Imposible to.
Maling mali.
I am being dragged in the mess again by that jerk!
How dare he!
Gusto nyang magkasabukan kami.
Fine! Game on, kian.
Mauuna kang sumuko at hihiwalayan mo na talaga ako.
But will I be able to win kung itong puso ko mukhang hindi na naman nakikisama.
