Chapter 33
"kenz---" iyak na ko ng iyak, Sa dami dami ng nanligaw sakin, tanging si
kenz lang ang nakapagparamdam sakin na ganito ako ka importante kaya sobra akong nagi guilty dahil nasasaktan ko ang taong wala
namang ginawa kundi ang mahalin lang ako.
Kung natuturuan lang sana ang puso, siya na ang pinili ko. Pero kahit anong gawin ko, si kian ang pilit na sinisigaw nito.
"Maybe I just got too emotional dahil two weeks tayong hindi magkikita, natatakot na din siguro kasi dahil malaki ang posibilidad na
wala na talaga akong balikan pag balik ko, pero no matter what, I will always be here for you."
Pinunasan nya ang luha ko.
"Smile for me, ayoko namang magbakasyon sa amerika na ang huling memory mo sakin is pinaiyak kita" he chuckled and smiled on me.
I smiled on him. Oh god! How lucky the woman that is destined for kenz.
"Ayan, mas maganda ka pa din pala kapag nakangiti" sabi nya.
"Baliw ka" sagot ka.
"I love you sofia, at sa pagbalik ko mas mamahalin pa kita, at wala kang magagawa dun"
Magsasalita pa sana ako ng bigla nyang hawakan ang magkabilang pisngi ko at gawaran ako ng halik.
halik sa noo
'See you soon my princess, take care. I love you'
Pagkasabi niya nun ay tumakbo na siya papunta sa kotse niya.
He is even waving goodbye while running.
Na froze na ata ako sa kinatatayuan ko. I smiled if only kenz is kian. But they are two different person
Yung Isa mahal na mahal ako at yung Isa mahal na mahal ko
