I must do this even though this is what I feared in all these years. Tadhana na talaga ang gumagawa ng paraan para magkakilala silang dalawa.Mabilis akong nakabalik sa kompanya ko.
Papasok na sana ako ng opisina ni kian ng lumabas mula rito si althea.
"Oh Fia! Akala ko umuwi ka na. Yun ang sabi ni kian. Kaya nga kami nagpunta dito kasi niyaya nya si Josh na uminom na naman" sabi nito sakin. She hugged me.
"Are you crying? Mugto ang mata mo"
"Umuwi na ko, I just came back. Galing akong ospital" sabi ko.
"Sinong na hospital?" nag aalala nyang tanong.
"klea" sabi ko.
"Sinong klea?" nawe weirduhan nyang tanong sakin.
Hindi nya pa kasi alam or kilala ang anak ko. I'm sorry althea.
"You'll know" sabi ko at pumasok na sa loob ng opisina ni kian.
Nakita kong nag uusap sila ni Josh at napahinto sila ng makita ako.
Sobra sobra ang kaba ko at pakiramdam ko ay may bumabara sa lalamunan ko pero kailangan ko itong gawin. Buhay ng anak ko ang nakasalalay.
"Kian" tawag ko dito. Poker face nya
kong tiningnan.
"She needs you"
"Who needs me?" nagtataka nitong
tanong.
"Sumama ka na lang please" sabi ko.
I heard him sighed pero tumayo na sya at sumunod sakin.
Thankfully sumama sya at hindi lang sya pati si althea at Josh.
Nung makarating kami sa ospital ay
tinungo namin ang ICU.Hindi kami pwedeng pumasok sa loob pero may window kung saan makikita mo
ang pasyente.
"She needs your help" turo ko kay
klea. Pakiramdam ko babagsak na ang luha ko dahil sa itsura ng anak ko. She looks so weak.
"Panong tulong? Diba sya yung anak nung kapitbahay mo sa condominium? She's klea right?" tanong ni kian.
Umiling ako at nagsimula ng umiyak.
"Fia, why are you crying?" nag aalalang tanong ni althea.
"Sorry. Sorry kian I lied" sabi ko.
"What do you mean?" seryosong sabi ni Kia.. Natatakot man ay sinalubong ko ang tingin nya.
"She's yours. She's your daughter" sabi ko.
Nakita kong lahat sila nagulat.
"What does she need?" tanong ni
kian.
I led him to the transfusion room.
"He's the father" sabi ko sa doktor.
"Come sir, your daughter needs blood and you're the only compatible one. Let's start the transfusion" sabi nito kay kian.
Nagtama ang paningin namin ni kian bago magsarado ang pinto and I can see madness in his eyes.
"Why? Why did you lie? Totoo ba to? Anak ba talaga ni kian ang bata?" tanong ni althea.
"Sorry althea. I am so scared that time,muntik na syang malaglag nun and I decided na itago na lang na buhay pa sya.Yes anak namin sya ni kian" sagot ko.
"You don't know how much kian
grieved nung akala nyang namatay ang bata. All he did is blame himself tapos buhay pa pala. I bet kian is so damn furious and at the same time happy right now" Josh.
"Sorry. Ako na lang ang bahala kay
kian" sabi ko.
Nung lumabas si kian sa transfusion
room ay sinenyasan ko sya na sa roof top na lang kami mag usap.
