HELP Me!!!!

Missing Girl

د.ا.ن نایل

صبح لویی با ماشینش اومد دنبال هممون... ظاهرا دیشب لیام به خاطر این که مشروب خورد و دیر رفته خونه تنبیه شده بود و ماشین رو ازش گرفته بودن...

هریی رو آماده کردم هر چند که خیلی سردرد داشت ولی نمیخواست روز اول رو از دست بده...

لویی توی راه بابت دیشب معذرت خواهی کرد...

لیام که جلو نشسته بود گفت:

_اون لبخند ظایعت رو جمع کن... هر کی ببیندت میفهمه دیشب سکس داشتی...

هری که عقب پیش من نشسته بود از پنجره بیرون رو نگاه می‌کرد وچهره اخمو به خودش گرفته بود... و خب درک میکردم... اصلا دلش نمیخواست راجب سکس لویی بشنوه...

سعی کردم بحث رو عوض کنم و گفتم:

_فکر می‌کنید آقای هریستون هنوز باشه...

_لویی:اوه امیدوارم باشه....
من که تنها کلاسی که میتونم تحمل کنم کلاس اونه...

_لیام:یس... موافقم اون خیلی هاته حتی توی این سن.

_شت... خفه شید...
اون حداقل سه برابر هر کدوممون سن داره...

_هری:نه بابا نهایتا 40 سال داره.

برگشتم سمت هری با تعجب نگاه کردم و گفتم:

_نگو که تو هم روش کراش داری..؟!!

_من!؟؟؟نه نه... فقط نسبت به سنش خوب مونده...

_اه چندشا.... همتون خفه شید...

رسیدی به دبیرستان.... لویی ماشین رو پارک کرد و همه پیاده شدیم...

خب همه نگامون میکردن...
ادمای این دبیرستان نسبت به ما فقط دوتا حس داشتن...
بخشیشون از ما متنفر بودن...
و بخشیشون عاشقمون بودن...

درباره لیام میشه گفت تقریبا همه دخترا عاشقش بودن و همه پسرا به خاطر این که باهاشون یه شب خوابیده بود و دیگه بهشون زنگ نزده بود ازش متنفر بودن...

اما خب اونایی که عاشقمون بودن که اکثرا دخترا جنده دبیرستان.... و از خود راضی و مزخرف بودن...

و اما اونایی که ازمون متنفر بودن به خاطر این بود که میخواستن جای ماباشن...
چون از نظرشون ما خیلی خوشبختیم...
و تو مرکز توجه ها قرار داریم و هیچ تراژدی تو زندگیمون نداریم...
پولدار... خوشتیپ... معروف...
نه...
اینا فقط ظاهر ما بود...
ما هیچ کدوممون زندگی خوبی نداشتیم...
برای همین بود که همیشه باهم بودیم.... چون بین خرابه های زندگیمون فقط و فقط همدیگه رو داشتیم...
تنهاچیز خوبی بود که داشتیم... رفاقتمون...

ما همه چیز رو راجب هم میدونستیم...
و از بین هممون من بیشتر از همه بقیه رو میشناختم چون هر وقت هر کدوم میخواستن درد و دل کنن یا راضی رو بگن میومدن پیش من...