Kötü Adamın Çocuğuna Hamileyim REENKARNE

133. bölüm

Bayan Lu içini çekti. "Nasıl uyuyabilirim?"

Lu Beichuan'a hamileyken erken doğum yapmıştı. Sonunda onu doğurana kadar bir gün ve bir gece acı çekmişti. Ye Zhen'e baktığında, gelini için daha fazla acı çekeceğinden emindi.

İki kadın arasında empati kurmak kolaydı. Doğum yaparken yaşadığı acı tecrübeyi düşünür düşünmez, Ye Zhen için soğuk terler dökmeden edemedi.

Yavaş yavaş, gün doğumunun turuncu parıltısı, gece gökyüzünün yerini almak için ufukta belirdi. Uzaktaki güneş doğup dünyayı aydınlatırken şafak sabaha dönüştü. Gökdelenlerin parlak cam duvarları aşağıdaki hareketli sahneleri yansıtıyordu.

Pencereden bir güneş ışını geçti ve hastane odasını parlak bir şekilde aydınlattı. Ye Zhen ışıktan yarı kör hissetti ve gözlerini kapatmak için elini kaldırdı. Yorgun bir şekilde, "Çok parlak," dedi. . . ”

Lu Beichuan kalktı ve perdeleri kapattı. Bakmak için başını çevirdiğinde, Ye Zhen zaten tamamen uyanmıştı.

"Nasıl hissediyorsun? Hala acıyor mu?"

Ye Zhen başını salladı. "İyiyim . Çok fazla acıtmıyor. Bugün işe gitmen gerekmiyor mu?"

“Eşim yakında doğum yapacak. Neden işe gideyim ki?"

Oldukça iyi bir performans.

Hastane kapısı açıldı ve Lu Anne, hamile kadınlara bakma konusunda yetenekli hizmetçilerden biri olan Yue Teyze ile birlikte içeri girdi. Birkaç büyük ve küçük konteyner taşıyorlardı.

"Zhenzhen, uyandın mı? O nasıl? Hala acıyor mu?"

Ye Zhen başını salladı. "Teşekkürler anne . Acıtmıyor. ”

"Ah  çocuğum, bana teşekkür etmene gerek yok. Aşçılar kahvaltı gönderdi. Beichuan, Zhenzhen'i besleyerek yardım edebilirsin. ”

Ye Zhen yüzünü buruşturdu. "Anne ben aç değilim. ”

“Aç hissetmiyor olsanız bile yine de bir şeyler yemeniz gerekiyor. Aksi takdirde doğum yaparken yeterli güce sahip olamazsınız. Uslu ol, beni dinle, annen aşçılara en sevdiğin yemekleri hazırlattı. Yue Teyze gecenin yarısını senin için bu çorbayı kaynatarak geçirdi. En azından birkaç yudum ve ısırık alın. Gücünü korumak önemli!”

Anne Ye bunların hepsini zaten söylemişti, bu yüzden Ye Zhen'in reddetmesi iyi olmazdı. Lu Beichuan karısının oturmasına yardım etti, sonra ona çorbayı kaşık kaşık yedirdi, böylece en azından bir şeyler yedi.

Sabah 10 civarında, Yaşlı Usta Lu ve uşak Ye Zhen'i ziyarete geldi. Başhekim, Yaşlı Usta Lu'nun endişelerini dindirmek için bir kez daha sabırla Ye Zhen'in durumunu ayrıntılı olarak açıkladı.

Ye Zhen, Yaşlı Usta Lu gibi yaşlı bir kişinin şirketini korumak için burada kaldığını görmeye dayanamazdı. Onun için çok yorucu olurdu. Yaşlı Usta Lu ile biraz sohbet ettikten sonra, yaşlı uşaktan Yaşlı Usta Lu'yu dinlenmesi için eve getirmesini istedi.

Ancak, Yaşlı Usta Lu inatla eve gitmeyi reddetti. Yeterince sağlıklı olduğunu söyledi ve bebek doğana kadar hastanede kalmakta ısrar etti.

Kimse Yaşlı Usta Lu'yu fikrini değiştirmeye ikna edemedi, bu yüzden hastanede sadece beklerken dinlenmesi için bir oda bulabildiler.

İki saatten fazla bir süre sonra Ye Zhen'in karnı ağrımaya başladı. Birkaç kasılmadan sonra, görevli hemşire Ye Zhen'in suyunun kırıldığını keşfetti. Aceleyle Ye Zhen'i doğum odasına doğru sürdü.

Doğum odasına girmeden önce Ye Zhen, Lu Beichuan'ın elini tuttu. Delici acıya katlanırken tıslıyordu.

Lu Beichuan kulağı ağzına gelecek şekilde eğildi. Ye Zhen'in sessizce ona sorduğunu duydu, "Lu Beichuan, beni bekleyecek misin? Gerçekten burada kalıp beni bekleyecek misin?"

Lu Beichuan, Ye Zhen'in gözlerinin içine baktı. Sesi sabitti, "tabii ki. İyi olacaksın . Sen ve bebeğin dışarı çıkmasını bekleyeceğim. ”

Ye Zhen, sanki orada onu ikna edecek bir şey bulmaya çalışıyormuş gibi tereddütsüz bir şekilde gözlerinin içine baktı.

Gözleri buluştuğunda sadece kısa bir an oldu, ama Ye Zhen ona inandı ve eli zayıf bir şekilde onun elini bıraktı. Doktor aceleyle onu doğum odasına götürmeye yardım etti. Ancak doğum odasının kapıları kapanıp ışık yandığında Lu Beichuan birkaç adım geriye sendeledi ve duvara yaslandı.

Yaşlı Usta Lu doğum odasının dışında oturuyordu ve yüzünde bir duygu dalgalanması bile yoktu, ancak bastonunu sıkı tutuşu derinden endişeli olduğunu ortaya koydu.

Bayan Lu dua edercesine ellerini birleştirdi ve koridorda bir ileri bir geri yürümeye devam etti.

Uşak zaman zaman doğum odasına doğru baktı. İfadesi endişeliydi.

Bu dört kişinin farklı tavırları vardı ama ruh halleri neredeyse aynıydı.