Kötü Adamın Çocuğuna Hamileyim REENKARNE

151. bölüm

Ertesi gün hastanede Ye Zhen, Ye Qing'den bir tebrik mesajı aldı. Bu birkaç satır, Çin yazısının derinliğini gözler önüne serdi ve Ye Qing'in mutlu duyguları neredeyse ekrandan dökülecekmiş gibi görünüyordu. Ye Zhen, o kısa mesajı yazarken Ye Qing'in sevinçten yanında olduğunu gerçekten hayal edemiyordu. Bu muhtemelen yazı dilinin cazibesiydi.

Ye Zhen kısa bir “teşekkür ederim” ile cevap verdi, sonra telefonu bir kenara fırlattı.

***

"Zhenzhen, bu Yue Teyze'nin senin için pişirdiği tavuk çorbası. Daha fazla içtiğinizden emin olun. ”

Son birkaç gün içinde Ye Zhen hastanedeyken, Lu Anne ona bakmak için her gün buraya geliyordu. Her gün, uzun zamandır kaynatılmış bir çorba ve özenle hazırlanmış yemekler getirirdi. Anne Lu'nun özenli bakımı altında, Ye Zhen sonunda daha önce hissetmediği sıcak aile hissini yaşadı.

***

yoğun Lu Şirketi'nin Lu Beichuan'a ihtiyacı vardı, bu yüzden ona eşlik etmek için her gün onunla hastane yatağının yanında kalamazdı. Bunun yerine, onu ziyaret etmek için her gün işten erken çıkar. Ama bugün, Lu Beichuan buraya tek başına gelmedi. Ye Zhen'in aşina olduğu biri de gelmişti.

William.

Ye Zhen tavuk çorbasını bıraktı ve William'a bir gülümsemeyle baktı. "Doktor, sizi görmeyeli çok uzun zaman oldu. Otur .. Ne içmek istersiniz?"

William kibarca yanıtladı, “farketmez”

" süt ister misin?"

William'ın gülümsemesi bir an için sertleşti. Hem suçlu hem de utanmış hissederek burnunun ucunu ovuşturdu. telaşlı bir Mandarin ile konuşarak, "Gerek yok. Susamadım . ”

"Tamam o zaman otur. ”

Onu sinirlendirmek için ne güzel bir yol.

William, bunun dışında kalan Lu Beichuan'a baktı ve hedefine ulaştıktan sonra onu  attığı için onu lanetledi. Ne sadakatsiz bir arkadaş.

Yapacak daha iyi bir işi yokmuş gibi davranan Lu Beichuan, "Annem nerede?" diye sordu.

“Bebeği aşılarını yaptırmak için gitti. Bunu söyledikten sonra, William'a bakmak için başını çevirdi. "Doktor, öylece durmayın. Haydi, oturun. Geçen yıl Beichuan'ın durumunu tedavi etmek için bu kadar çok çalıştığınız için size henüz teşekkür etmedim. ”

Bu sözler bir gülümsemeyle gelse de, William onları duyduğunda alarma geçti.

Çin'de öğrendiği kibar ve ezbere dayalı kelimeleri kullanarak çok kibarca, "Bana William diyebilirsin. Ben sadece doktor olarak görevimi yaptım. ”

Yurtdışında yaşarken özgürce konuşabilmeye alışmıştı. Aniden dikkatli bir şekilde konuşmak ve sözlerine bir gülümsemeyle eşlik etmek zorunda kaldığı için son derece rahatsız hissetti.

“Beichuan'la çok uzun zamandır birlikteyim ve onu hiçbir arkadaşıyla görmedim. Bugün burada olduğunuz için, Beichuan'na bir doktorundan daha fazlası olduğunuzu varsayıyorum?"

William birkaç kez öksürdü.

Lu Beichuan, Ye Zhen'in içmeyi bitirmediği tavuk çorbası kasesini aldı. Bir kaşık aldı ve  dudaklarına götürdü. "Eskiden sınıf arkadaşıydık. ”

Tavuk çorbası dudaklarına değiyordu. Ye Zhen, çorbayı içmek için ağzını açmadan önce Lu Beichuan'a baktı ve kaşlarını kaldırdı.

Kaşık kaşık, büyük kase tavuk çorbası, Lu Beichuan tarafından Ye Zhen'e yedirilirken, William kenarda oturdu ve bu sevgi dolu evlilik sahnesini izledi.

Lu Beichuan'ın nasıl bir insan olduğunu biliyordu. O, yaklaşması zor biriydi ve sadece başkalarının ona yaklaşması zor değildi, aynı zamanda başkalarına yaklaşmak istemesi de onun için nadirdi. Her zaman soğuk bir yüz tuttu. Kurnaz bir insandı ve düşüncelerini deşifre etmek zordu. O bir paradokstu. Lu Beichuan'ın işleri nasıl halledeceğini görmüştü. Lu Beichuan'ın gri alanda yürüdüğü ve bu sınırı kolayca geçebildiği zamanlar oldu. Lu Beichuan'ın bir gün yoldan çıkacağından gerçekten endişeliydi.

Ama şimdi, sonunda endişelerini bir kenara bırakabilirdi. Çok güzel bir eski Çin atasözü vardı; her şeyin en iyisine sahip olabilecek bir şeyi vardır. Belki de Ye Zhen, Lu Beichuan'ın boyun eğeceği kişiydi.

Ye Zhen etraftayken, Lu Beichuan muhtemelen o sınırı geçmeden önce iki kez düşünürdü.