Kötü Adamın Çocuğuna Hamileyim REENKARNE

158. bölüm

Ye Zhen, beşikte mışıl mışıl uyuyan açık tenli ve tombul bebeğe baktı. Sütün tatlı kokusu, içinde bulunduğu alana nüfuz etti. Eğilip onu öpmeye karşı koyamadı.

Çok hafif bir öpücüktü ama bebek bundan uyandı.

Ağlamadı ya da telaşlanmadı. Küçük bacaklarını uzattı ve iri gözleri tereddüt etmeden Ye Zhen'e yerleşene kadar etrafa baktı. Ona doğru uzandı ve mırıldandı.

"Annenin seni tutmasını ister misin?"

Bebeğin küçük bacakları daha aktif hareket etti.

Yan tarafta, dadılardan biri gülümseyerek, "Bayan Lu, Genç Efendi genellikle çok sessizdir. Ağlamıyor ya da sinir krizi geçirmiyor. O gördüğüm en iyi huylu bebek. ”

"Bunu duydun mu?" Ye Zhen, Zhouzhou ile alay etti, “Seni övüyor. sen iyi bir bebeksin Bir daha annenin saçını çekme. ”

Zhouzhou ayaklarını tekmeledi. Giderek daha endişeli görünüyordu ve gevezeliği arttı.

Ye Zhen bebeği aldı, nazikçe sırtını sıvazladı ve aşağı indi.

Yan salondaki insanlar Ye Zhen'in bebekle aşağıya indiğini görünce hepsi yukarı baktı. Kundaktaki bebek sevimli ve güzel görünüyordu. Yabancılardan korkmuyordu ve herkese kocaman gözleriyle bakıyordu. Doğrudan  bakardı, çok sevimli ve iyi huylu. Gerçekten, çok sevimli bir bebek.

Bitmeyen bir övgü akışı vardı. Herkes bu fırsatı değerlendirerek bebek için hazırladıkları hediyeleri çıkardı. Bu küçük bebeğin bir sürü hediye alması uzun sürmedi.

Buna karşılık, Shen Weiyin kenarda duruyor ve sessizce izliyordu. Bebeğe sadece birkaç saniye baktı ve onu gördüğüne pek sevinmiş görünmüyordu. İfadesi soluktu ve ne düşündüğünü söylemek zordu.

Lu ailesinin hizmetçilerinden biri Shen Weiyin için bir bardak meyve suyu getirdi. Shen Weiyin bardağı aldığında bir anlık dikkatsizlik ve sonunda beyaz elbisesinin üzerine meyve suyunun çoğunu döktü. Hizmetçi telaşla bağırdı ve suyu koluyla silmeye çalıştı. Yan salondaki gözlerin çoğu Shen Weiyin'e döndü.

Shen Weiyin, mükemmel güzel elbisesinin lekelenmesine üzülmedi. Hafifçe gülümsedi ve özür dileyen hizmetçiyi teselli etti.

"Teyze, fazladan kıyafetin var mı? . . . ”

"Evet . Zhenzhen ah, git Weiyin için henüz giyilmemiş kıyafetleri bul. Anne Lu, Ye Zhen'in elini okşadı ve fısıldadı, "Bugün ev sahibi sensin. Yüzünü kaybetme. ”

Ye Zhen onun anlamını anladı. Ayağa kalktı, Shen Weiyin'i ikinci kattaki odasına götürdü ve daha önce giymediği mavi bir elbise seçti.

Shen Weiyin banyoya girdi ve yeni elbisesini giydi. Dışarı çıktığında makyaj aynasına gitti ve yansımasına farklı açılardan baktı. “Bayan Ye, bu elbise benim için oldukça uygun. Sanki bana özel yapılmış gibi. ”

Bu kadın derin ve kurnaz bir entrikacıydı ve başa çıkması kolay olmayacaktı. Ye Zhen onunla akıl oyunları oynamakla uğraşmak istemedi.

"Sana uyması güzel. Hadi aşağıya inelim. ”

"Bayan Ye. . . ”

Ye Zhen onu düzeltti, “Lütfen bana Bayan Lu olarak hitap edin. Aşağıya inmeliyiz. ”

Ancak Shen Weiyin hareketsiz kaldı. Aynadan Ye Zhen'e baktı. "Seni tebrik etmeyi unuttum. Lu ailesinin bir sonraki varisini başarıyla doğurdun. Artık gelecekte rahat edebilirsiniz. ”

Ye Zhen kaşlarını çattı. Shen Weiyin neden bu sözleri bu kadar kışkırtıcı bir tonda söyledi? Shen Weiyin, uzun süredir eğlence dünyasının içinde olan biriydi. Sözlerinin içinde dikenler vardı ve hiçbirini duymak hoş değildi.

Ye Zhen, onunla çekişmek  hissetmiyordu. Ayağını kaldırdı ve kapıya doğru yürüdü.

“Ancak anlamadığım şey, oğlunuzun ilk  doğum gününün büyük bir olay olması gerektiği. Neden hiçbir masraftan kaçınmadan abartılı bir parti düzenlemek yerine evde bulunarak bu kadar özensiz yapıldı?”

Ye Zhen ona gülümseyerek baktı. "Yani Bayan Shen, Lu ailemizin kutlamasının perişan bir rezalet olduğunu düşünüyor. Sorun yok . O zaman sana eşlik edeceğim. “