Kötü Adamın Çocuğuna Hamileyim REENKARNE

148. bölüm

Böyle iç açıcı bir sahneyi gören Anne Lu da gülümsedi.

“Pekala, Yaşlı Usta da uyanık. Ye Zhen'in hastane odasında ve eve gitmek istiyor gibi görünmüyor. Onu daha sonra ikna etmek için oraya git. Onun yaşında hastanede yatmak sadece vücudu için işkencedir. vücudu bunu kaldıramaz. ”

Bebeği ikna ederken Lu Beichuan, “Endişelenme. Yapacağım . ”

Ye Zhen'in hastane odasına döndüklerinde, Yaşlı Usta Lu bir süredir Ye Zhen ile sohbet ediyordu. Lu Beichuan'ın bebeği odaya taşıdığını görür görmez, "Gel, gel, gel, küçük torunuma sarılmama izin ver. ”

Yaşlı adam uzun günün yorgunluğunu atmıştı. Hatta kafasında daha fazla beyaz saç teli varmış gibi görünüyordu.

Lu Beichuan bebeği büyükbabasına verdi.

Yaşlı adam torununa ne kadar çok baktıysa, onu o kadar çok sevdi. Yaşlı adamın gülümsemesi o kadar büyüktü ki ağzını kapalı tutamadı.

"Küçük torunum çok yakışıklı görünüyor! Gelecekte babasından bile daha güçlü olacağı kesin!”

Anne Lu gülümsedi ve “Baba, büyük torununu gördün ve şimdi onu da tuttun. Eve dönüp biraz dinlenmelisin. ”

Yan tarafta, yaşlı uşak Anne Lu'yu desteklemek için araya girdi, "Aynen öyle! Sağlığınız önemlidir. Sağlığınıza dikkat etmelisiniz. Küçük Genç Efendi gelecekte çok fazla bakıma  ihtiyaç duyacaktır. ”

Ye Zhen, Lu Beichuan'a bir kez daha baktı. Her zamankinden farklı görünmediğini görünce, sonunda endişelerini bir kenara bıraktı. Gülümseyerek Yaşlı Usta Lu'yu da ikna etti, "Evet. Büyükbaba, eve gitmelisin. Ben de birkaç gün sonra evde olacağım. O zaman geldiğinde bebeği her gün evde görebilirsin. ”

Yaşlı Usta Lu'nun bakışları tüm bu süre boyunca bebeğe takılı kalmıştı. Başkalarının iyi niyetlerini dikkate almadı ve homurdandı, “Biliyordum. Siz çocuklar, yaşlılığımdan dolayı beni hor görüyorsunuz ve geri dönmemi istiyorsunuz ki burada hepinizi rahatsız etmeyeyim. ”

Daha iyi bir seçenek olmadığı için Anne Lu sadece, “Baba, bunu nasıl söylersin? Sizi hiç rahatsız edici bulmuyoruz. Sadece sağlığınız için endişeleniyoruz. ”

Yaşlı Usta Lu yaşlanıyordu ve sağlığı her geçen gün daha da kötüye gidiyordu. Bir gün boyunca kendini yormuştu ve aile üyeleri bunun sağlığına zarar vereceğinden endişeliydi, ancak yaşlı adam çok inatçıydı ve büyük torununa bakmak için burada kalmakta ısrar etti.

Lu Beichuan alçak bir sesle, "Büyükbaba, eve dön. Birkaç gün içinde Zhenzhen'i ve bebeği eve getireceğim. Bebeği gerçekten görmek istiyorsanız, şoförün sizi hastaneye götürmesini sağlayabilirsiniz. Gözetlemek için hastanede kalırsanız, sağlığınız üzerindeki etkilerinden gerçekten endişe duyuyoruz. ”

İkna turundan sonra, Yaşlı Usta Lu ısrar etmedi. Kendi sağlığı konusunda netti. Dün geceden beri nöbet tuttuktan sonra Yaşlı Usta Lu bitkin hissetti.

"İyi, geri döneceğim. Seni rahatsız etmek için burada kalmayacağım. ”

Bunu söyledikten sonra, başka bir şey düşünmüş gibiydi.

“Ah doğru, Zhenzhen ah, bebek için bir isim düşündüm. İyi olup olmadığını görmek için duymak ister misin?”

Ye Zhen, romanda bebeğin adını düşündü. Gülümseyerek kabul etti, “Söyle bana. ”

Yaşlı Usta Lu nazikçe Ye Zhen'e baktı. "Zhifei, zhi shan e, ming shifei, shi lianchi'de olduğu gibi. Ne düşünüyorsun?"

Zhi shan e, ming shifei. Ye Zhen'in umduğu şey tam olarak buydu.

(e/N: zhi shan e, ming shifei, shi lianchi, iyiyi ve kötüyü bilmek, doğruyu ve yanlışı bilmek, onur ve utancı bilmek anlamına gelir.)

Çocuğunun hayatı boyunca zengin olmasını istemezdi. Sadece onun huzurlu bir hayata ve temiz bir vicdana sahip olmasını umuyordu.

“Elbette büyükbabanın seçtiği isim iyi olurdu. Tamam, ona Zhifei diyelim. ”

Bebeği tutan Yaşlı Usta Lu usulca onunla alay etti, "Duydun mu? Adın Zhifei. ”

Küçük Zhifei bir balon tükürerek cevap verdi ve odadaki herkesin gülmesine neden oldu.

“Resmi ismine karar verildi. . . Zhenzhen, onun takma adını seçmelisin. ”

"Takma ad . . . ” Ye Zhen dikkatlice düşündü. Yaşlı Usta Lu'nun tutumluluğa değer verdiğini bilerek, "Ona Zhouzhou diyelim. ”

Tabii ki, Yaşlı Usta Lu'nun gülümsemesi derinleşti. "Her bir kase pirinç ve congee'nin arkasındaki zahmeti düşünmeliyiz. * Tamam, ona Zhouzhou diyelim!”