Kötü Adamın Çocuğuna Hamileyim REENKARNE

152. bölüm

Anne Lu bebekle odaya girdi. William'ı gördüğünde çok mutlu oldu.

William, Lu Beichuan'ı tedavi ederken, Lu Anne tüm umutlarını ona bağlamıştı. Ve Lu Beichuan uyandığında, Lu Anne William'a teşekkür etme fırsatı bulamadan, çoktan ülkeyi terk etmişti.

"Dr. William, seni görmeyeli çok uzun zaman oldu. Gitmeden önce Beichuan'ı tedavi ettiğin için sana teşekkür etme şansım olmadı. Bu sefer  minnettarlığımı düzgün bir şekilde ifade etme şansı vermeden gidemezsin. ”

"Teyze, bu kadar ciddiye almana gerek yok. Bir doktor olarak insanları tedavi etmek ve kurtarmak benim görevim. ”

Anne Lu, yakında onunla aynı yaşta olan William'a baktı. Gözleri anne şefkatiyle doluydu.

"Bu Beichuan'ın çocuğu, değil mi?"

"Evet, adı Zhifei ve takma adı Zhouzhou. Onu tutmak ister misin?"

William, Zhouzhou'yu Lu Anne'den temkinli bir şekilde aldı. Küçük adam mışıl mışıl uyuyordu ve zaman zaman dudaklarını şapırdatıyordu. Bu yumuşak ve sevimli görüntü aslında playboy doktorunda evlenme ve kendi çocuk sahibi olma fikrini uyandırdı.

Evlenmek için güzel ve iyi kalpli bir kadın bulun, birlikte şirin bir çocuk sahibi olun ve sorunsuz ve mutlu bir hayat yaşayın.

Bunun fantezisi oldukça iyi görünse de, gerçekte çok korkunç olurdu.

William ayrıldıktan sonra Lu Beichuan, Ye Zhen'e sordu, "Hiç arkadaşın var mı? Buraya sizi ziyarete gelebilirler. ”

Lu Beichuan, Ye Zhen'in hastanede tek başına kalmaktan sıkılacağını düşündü. Arkadaşları olsaydı, vakit geçirmek için onları sohbet etmeye davet edebilirdi.

Ye Zhen dikkatlice düşündü. Başkalarına yaklaşmak ve arkadaş edinmek romanın Ye Zhen'in kişiliğinde yoktu. Ortaokuldan liseye ve hatta üniversiteye kadar hep yalnızdı. Arkadaş diyebileceği insanlar, birbirlerini gördüklerinde kibarca selamlaşan sadece tanıdıklardı. Tek bir yakın arkadaşı yoktu.

"hayır yok . ”

vucudun İlk sahibinin hiç arkadaşı olmaması o kadar da önemli değildi. İlk sahibinin yakın arkadaşları olsa bile, onlar onun arkadaşı olmazlardı. Onlarla arkadaş olmaya devam etmesi anlamsız olurdu.

Ancak, Lu Beichuan bu cevabı duyduğunda, ona olan sempatisini artırdı.

Ye Zhen'in geçmişini araştırmıştı ve onun aşağılık duygularını ve yaşadıklarını biliyordu.

Arkadaşları ya da sevdikleri yoktu. Başından sonuna kadar, hayatı yalnız yaşıyordu.

"Tamam . "Ye Zhen sırıttı. "Daha sonra arkadaş edinebilirim. ”

Lu Beichuan onun iyimserliğini ve dürüstlüğünü sevdi. "Evet, daha sonra arkadaş edinebilirsin. ”

***

O hastanede bir haftadan fazla gözlem yaptıktan ve doktor herhangi bir önemli sorun olmadığını belirlemek için birden fazla kontrol yaptıktan sonra, Lu Beichuan iyileşmesini tamamlamak için Ye Zhen'i eve getirmek için almaya gitti.

Ye Zhen hala bir aylık iyileşme dönemindeydi ve soğuk rüzgarlara maruz kalamadı, bu yüzden Lu Beichuan, hastanenin yeraltı otoparkına gitmeden önce onu katmanlar halinde sıkıca sardı.

Anne Lu bebeğin ve Ye Zhen'in eşyalarını toplayan bir grup hizmetçi  tuttu. İnsanlar geçit töreni havasında hastaneden ayrıldı ve Lu'nun villasına geri döndü.

Lu'nun villasında her şey çoktan hazırlanmıştı. Yaşlı Usta Lu, doğum öncesi ve doğum sonrası bakım tecrübesi olan tüm kadın hizmetçileri ailenin atalarının evinden transfer etmişti. Çocuk odası, ana yatak odasının yanındaydı ve çocuk oyuncaklarıyla doluydu. Tabii ki, bu oda çocuk odası olarak kullanılacak olsa da, Zhouzhou büyüdüğünde burayı genç bir efendinin odasına dönüştürmek kolay olurdu.

Ye Zhen bir keresinde örtülü bir şekilde yatağının yanına bir beşik yerleştirmek istediğini belirtmişti. Bu şekilde bebek onlarla yatabilir ve bebeğe bakabilirdi.

Ancak Lu Beichuan bu planı reddetmişti.

Yeni doğmuş bir bebeğin gece boyunca birçok kez beslenmesi gerektiğini öğrenmişti ve bebeğin programı tutarlı değildi. Bebeği odalarında tutarlarsa, bebeğin ağlamaları Ye Zhen'i gecenin bir yarısı uyandıracak ve gece boyunca uyutamayacaktı.