Chapter 15.7/15.8

1.3K 137 1
                                    

အခန်း ၁၅ သူပုန်ခေါင်းဆောင် (အပိုင်း ၇)

စုလင်း ဒေါသတကြီး ထွက်သွားပြီးနောက် မူရိက ကုယွင်၏တဲကို အချိန်အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ခဏအကြာတွင် ကုယွင်က တဲထဲမှ ထွက်လာပြီး သူမမျက်နှာက အထိန်းအကွပ်မဲ့ နီမြန်းနေသည်။ သို့သော်လည်း သူမ၏ကြည်လင်နေလေ့ရှိသော မျက်လုံးများထဲမှ ဒေါသအငွေ့များ တဟုန်းဟုန်း ထွက်ပေါ်နေသည်။ သူမက ဒေါသကြောင့် မျက်နှာနီနေတာလား? ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်နေလို့ မျက်နှာနီနေတာလား? ထိုအခိုက်အတန့်တွင် မူရိက နောက်အခါ နောင်တရစေနိုင်မည့် မိုက်မဲပြီး ကြေကွဲဖွယ်ကောင်းသော ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ချလိုက်ပြီး သူမနားသို့ ချဥ်းကပ်သွားခဲ့သည်။

ကုယွင်က ခါးထောက်ထားပြီး ခေါင်းကို အနည်းငယ်မော့ကာ ကောင်းကင်ပြင်မှ အပြစ်ကင်းစင်ပြီး တောက်ပနေသောလမင်းကြီးကို ငေးကြည့်ရင်း ညဘက်လေနုအေးကို အသုံးပြုကာ သူမနှလုံးသားထဲမှ ဒေါသတွေကို ပြေလျော့သွားအောင် ကြိုးစားဖြေဖျောက်နေခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူမ နောက်မှ ရယ်မောသံ ကြားလိုက်ရပြီး "ဒီညရဲ့ လမင်းကြီးက အရမ်းကြည့်ကောင်းတယ်၊ ချင်းသခင်မလေးလည်း လရောင်ကို ခံစားဖို့ ထွက်လာခဲ့တာလား?"

ကုယွင်က နောက်ပြန်လှည့်မကြည့်ဘဲ လက်သီးတွေကို တင်းတင်းဆုပ်ထားပြီး အေးစက်စွာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ " အခု နင် နဲ့ပေါက်ကရစကားတွေ ပြောဖို့ စိတ်မ၀င်စားဘူး၊ နင် ငါ့နဲ့ ဝေးဝေးနေတာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ် "

သူမပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပြည့်နှက်နေတဲ့ ဒေါသအရိပ်အယောင်တွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရပေမယ့် မူရိက မကြောက်မရွံ့ ပြုံးလိုက်ပြီး "တကယ်လား? တိုက်ဆိုင်လိုက်လိုက်တာ... စုလင်းကလည်း အဲ့ဒီလို ပြောသွားတယ်။ မင်းတို့တွေ တကယ်ကို တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တိတ်တဆိတ် နားလည်မှု ရှိနေတာပဲ"

သူ့စကားမဆုံးမီတွင် သစ်ကြားသီးအရွယ်ခန့် အလွန်ချွန်ထက်သော ကျောက်ခဲတစ်လုံး ထွက်ပေါ်လာသည်။ မူရိက မျက်ခုံးပင့်ကာ သွက်သွက်လက်လက်ဖြင့် ဘေးသို့ ခုန်ရှောင်လိုက်သည်။ ကျောက်ခဲက သူ့နောက်မှ သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ကို အလျှင်အမြန် ထိမိသွားသည်။

စစ်ဘက်ဆိုင်ရာတိုင်ပင်ခံ မျိုးဆက်များWhere stories live. Discover now