29. Bölüm - Yüzleşme

321 36 35
                                    

Eylül, Murat gelince şaşırmıştı. Mesude, Murat'a ters baksa da o buna aldırmış görünmüyordu...

Mesude : yine kızımı üzmeye mi geldin damat?

Murat : niyetim bu değil annecim, ben ailemi toparlamaya geldim... hadi Duru, evimize gidelim

Eylül: Duru değil! Eylülüm ben Eylül! Ayrıca sen deli misin? Gelmicem dedim. Boşanıyoruz bitti

Murat : Duru şey... Eylül, yapma böyle... bak sinir hep zarar. Bebeğimizi üzme daha fazla

Eylül: bebeğimiz? Sen bu bebeği istemedin Murat. Şimdi ona bebeğimiz diyemezsin

Murat : derim... derim Eylül çünkü aklım başıma geldi tamam mı? Evet zor olucak, o konuda hala aynı şeyi düşünüyorum. Ama sen madem bu zorluğu göze aldın, ben de senin bu kararına saygı duyucam... sans destek olucam

Eylül: nasıl yanii?

Murat : bebeğimiz... Eylül ben sizin yanınızda olucam... bak ben çok kötü bir hata yaptım. Hatta hata değil, hatalar... hata üstüne hata yaptım ben, senden çok özür dilerim. Ama bundan sonra aynı hataları asla yapmıcam... sadece sana ve bebeğimize destek olucam, sadece sizi sevicem...

Eylül: yani ben şimdi doğru mu anladım? Sen bu bebeği istiyor musun?

Murat : evet...

Eylül: nasıl oldu da böyle değiştin sen? Daha düne kadar istemiyordun...

Murat : Serkan geldi bugün kliniğe... benimle konuştu. Öyle bir konuştu ki aklım başıma geldi Eylül...

Mesude : Serkan mı?

Murat : evet... ben de şaşırmıştım ama önemi yok. Aklım başıma geldi... aynı hataları yapmaya hiç niyetim yok. Kendimi size adıyorum... çünkü seni seviyorum Eylül... hem de çok...

Eylül: ama ben seni sevmiyorum...

Murat : nasıl? Anlamadım?

Eylül: bak Murat... sana aşık olmadığımı biliyordun zaten. Bu sana sürpriz olmadı. Ben sana minnettarım, hem de çok, eskiden sana çok saygı duyardım ama sen sana olan saygımı bitirttin.

Murat: Eylül... lütfen

Eylül: Murat... ben bebeğim olmasa seni hayatımda bir dakika daha istemezdim. Ama bebeğim var işte... o zaten hayata bir sıfır yenik başlayacak, bir de babasız kalmasın... senden hiçbirşey istemiyorum, sadece çocuğumu bir iki dakika kucağında tut, iki başını okşa, sonra yine git işine, ya da kimin koynuna gideceksen... umrumda değil artık çünkü. Çocuğum evde baba sevgisi görsün... büyüyünce bir babası olduğunu bilsin... baba dediği biri olsun. Okulda baban kim diye sorduklarında cevabını versin. Onunla dalga geçtiklerinde derdini bana anlatmazsa anlatacağı biri olsun...

Murat : ben yanınızda olucam... çocuğumuz da baba sevgisi görecek...söz veriyorum. Sana da ona da yeter aşkım

Eylül: Seninle evli kalmak istememin tek nedeni çocuğum... sadece onu düşündüğümden... yoksa seni görmeye tahammülüm kalmadı...

Murat : ama...

Eylül: sen... ne desem ki... bu yaptığın iğrenç birşey tamam mı? Sen benim çocukluk arkadaşımla yasak bir ilişki yaşadın... benim yakaladığım bir haftasonuydu sadece... işe gidiyorum diye çıktığın ama onun yanına gittiğin kaç gün daha vardır Allah bilir.. hele o bebek? O bebek senin bebeğin de olabilir... Allah kahretsin ya sen ne biçim insansın!

Eylül koltuğa çöküp ağlamaya başlar... Murat gelip omzundan tutar...

Eylül: sakın! Sakın dokunma bana...

Murat : Eylül ama ben özür diledim.. çok ciddiyim...

Eylül: ben sana hep saygı duydum. Aşık olmadığım halde seninle evli kaldım ama bana bunu yapmayacaktın Murat...

Murat : ben evliliğimizi kurtarmak istiyorum sadece

Eylül: bizim bahsedilebilecek bir evliliğimiz yok artık. Sen sadece benim bebeğimin babası olacaksın... o kadar... senden de tek istediğim bizi yani çocuğunu terketmemen... evde durup onunla biraz ilgilenmen. Bu kadar...

Murat : anladım...

Eylül: bu kadarını yapabilecek misin Murat?

Murat : yapıcam Eylül... nasıl istersen öyle olsun...

Eylül sadece kafasını sallar... o artık sadece çocuğunu düşünecekti bundan sonra... onun iyiliği için herşeyi yapacaktı. Eşyalarını geri topladı ve Muratla birlikte evine geri döndü...

Savrulan Yapraklar ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin