Savrulan Yapraklar ?

28. Bölüm - Ama Evlisin

Serkan o gün eve gidecek hali bulamadı kendinde... resmen sevdiği kadını kocasına kendi elleriyle teslim etmişti...

Geçmişi düşündü... eğer Eylül kaybolmuş olmasaydı, neler olabileceğini düşündü... muhtelemelen Eylülle evli olan o olurdu...

Bir bara geldi Serkan... etrafına bakındı, insanlar sevgilileriyle gelmişti buraya... herkes bir kenara çekilmişti, kimileri de ortada sarmaş dolaş dans ediyor, eğlenip gülüyorlardı... tek başına olan bir tek kendisi vardı burda... kendi haline bakıp acıyla güldü ve içkisini söyledi...

Millet şarkı söylüyor, eğlenip gülüyordu... Acaba Murat ne yapmıştı? Eylül'ün yanına gitmişti? Barışmışlar mıydı? Serkan bir yandan barışmalarını ve Eylülün mutlu olmasını isterken bir yandan da ki bu bencil yanıydı, onların asla barışmamasını diliyordu... bu sayede Murat kendi yoluna bakardı, Eylül de kendi yoluna... ama en azından Muratsız olduğunu bilirdi...

Serkan biraz oturunca buranın bir kareoke bar olduğunu anladı. İnsanlar sahneye çıkıp şarkılarını söyleyip iniyor, yerine bir başkası geliyordu... Serkan da o an bir şarkı söylemek istedi... zaten hafiften sarhoştu, o an kimseyi ve hiçbirşeyi umursamamıştı...

Serkan : sen şimdi benden nefret ettiğini söyledin ilk aşkım, ama bu şarkı sana gelsin...

Aşktan utandın konuşamadın
Yüzüme bakamadın yan yana iken
Oysa her gece düşündüm
Ağladım zaman zaman neler söyledim duymadın
Yıldızlar gece ay ve ben
Kulaklarımda çınladın gülüşünle gel
Bu kadar yeter
Sev artık zalim, duracak kalbim

Ama evlisin benim değilsin
Yıllar önce nerdeydin çok geciktik sevgilim

Ama evlisin benim değilsin
Yıllar önce nerdeydin çok geciktik sevgilim

Sevemedim seni, öpemedim seni
Konuşamadım, sarılamadın,
Ama çok sevdim, her gün düşündüm
Nasıl istedim seni bilemezsin sen
Konuşmayı isterdim, saatlerce günlerce
Dokunmayı isterdim, ellerine yüzüne
Uzanmayı isterdim, aynı yastığa senle
Bitirmeyi isterdim, hayatımı seninle

Ama evlisin benim değilsin
Yıllar önce nerdeydin çok geciktik sevgilim.

Ama evlisin benim değilsin
Yıllar önce nerdeydin çok geciktik sevgilim.
Yıllar önce nerdeydin çok geciktik sevgilim...

Herkes onu alkışlamıştı... Serkan daha fazla içmeden evine gitti. Beren de onu bekliyordu zaten...

Beren : canım... nerdeydin? Geç kaldın sanki biraz

Serkan: dolaştım biraz... nooldu?

Beren : yok birşey... sadece biraz kötüydüm bugün... midem falan... biliyorsun, olabilir böyle şeyler... ama iyiyim...

Serkan: iyi değilsen hastaneye götüreyim...

Beren : yok yok... iyiyiz babası...

Serkan: iyiysen sıkıntı yok...

Beren : aç mısın? Eğer açsan birşeyler hazırlayayım...

Serkan : gerek yok...

Beren, Serkan'ı öpmek istediğinde o yoğun kokuyu farketti, içmiş olduğunu anlamıştı hemen...

Beren : içtin mi sen? Bu koku....

Serkan : evet içtim... bunu saklayacak olsam eve gelmezdim

Beren : nerdeydin sen hı? Neden içtin? Tek mi gittin?

Serkan: vaaay... pek namuslu karım beni sorguya çekti demek...

Beren : sana bir soru sordum Serkan

Serkan : içtim... ama merak etme sevdiğim kadını aldatmadım...

Berenin gözleri parlamıştı...

Beren : ah Serkan! Beni affedeceğini biliyordum! Seni çok seviyorum...

Serkan: hayır hayır... yanlış anladın... seni kastetmiyordum. Aşık olduğum kadından bahsediyordum... onu aldatmaya niyetim yok... ne seninle ne de bir başkasıyla...

Beren suratını asmıştı...

Beren : aşık olduğun kadın demek...

Serkan : sarhoşken bile seni sevemiyorum... yaptıkların aklıma geldikçe....

Beren : başkasına aşıksın... ama kadın o ben olmak çok isterdim...

Serkan : inan ben de isterdim... aşık olduğum insanla evli olmak, ondan bebek beklemek isterdim... onun her anında yanında olmak isterdim ama yok...

Beren : beni affedebilecek misin peki? Günün birinde?

Serkan : benden bunu bekleme Beren... boşuna hayaller falan da kurma... sen ben bebeğimiz, öyle hayallerindeki gibi bir aile olmayacağız çünkü... sen benim bebeğimin annesisin o kadar... fazlası değil... bu bebek de tabii eğer benim bebeğimse aşk bebeği falan değil... bunu kafana sok, sonra hayal kırıklığına uğrama...