Savrulan Yapraklar ?

89.Bölüm - Kardeş

Serkan, heyecan içindeki Eylül'e baktı...

Serkan : Eylül iyi misin sen? Terliyorsun...

Eylül: evet iyiyim...

Serkan : söylemek zor olmamalı... bana her şeyi söyleyebilirsin güzelim... hadi söyle bakalım

Serkan, şefkatle Eylül'ün ellerini tutar...

Eylül: şey... Serkan. Bunu söylemek zor. Yani daha önce bunu bu şekilde konuşmamıştık... biraz endişeliyim ama mutluyum. Yanlış anlaşılmak da istemiyorum ama...

Serkan: canım, söyle hadi...güzel bir şey dedin, bunu söylemek bu kadar zor olmamalı... endişelenmeye başlıyorum artık

Eylül uzun uzun Serkan'a baktı hiçbir şey söylemeden...

Serkan : bir dakika... yoksa... Eylül yoksa sen...yani bebek... sen hamile misin?

Eylül, Serkanın gözlerindeki ışığı görmüştü... bunu doğrulasa Serkan çok mutlu olacaktı belli ki. Her ne kadar sürekli erken olduğunu söylese de ondan bir çocuk Serkanın hep istediği bir şeydi... ama Eylül, Serkanın direkt bunu düşüneceğini tahmin etmemişti. Gerçi Serkan bunu düşünmekte haklıydı, Eylül sanki kocasına hamile olduğunu söyleyecek bir kadın gibi davranıyordu. Mutluydu ama endişeli... ne düşüneceğini, ne tepki vereceğini bilemeyecek olmanın endişesi... ama Eylül'ün bu endişesinin sebebi ne yazık ki hamile olması değildi...

Eylül: şey... hayır Serkan özür dilerim...

Serkan: neden özür diliyorsun ki? Ben yanlış anlamışım...

Eylül: yani seni umutlandırdığım için... inan bana ben de çok istiyorum... ama seni böyle mutlu görünce...

Serkan: biliyorum... önemli değil... nasılsa bir gün olucak dimi? neyse söyle bakalım... nedir bu güzel haber? Şöyle zamanlarda böyle güzel haberler duymaya ihtiyacımız var...

Eylül: Serkan, Yağmur'un bir ilik bulma şansı var

Serkan : e bu harika bir haber Eylül! Kim peki? İlik bankasından haber mi geldi?

Eylül: tanıyoruz... aslında.. yani benim ilik bakli için düşündüğüm kişi Rüzgar..

Serkan: Rüzgar mı?

Eylül: evet. Serkan... biliyorsun, Yağmur'un biyolojik babası Murat. Rüzgar'ınki de öyle. Bu Yağmur ve Rüzgar'ı kardeş yapıyor. Anneleri farklı, babaları aynı olan iki kardeş... Biz zaten onları hep kardeş olarak gördük, öyle düşündük ama zaten Yağmur ve Rüzgar gerçekten, biyolojik olarak da kardeşler...

Serkan hiç düşünmediği bu ayrıntıyı şimdi düşünmeye başladı... Rüzgar ve Yağmur gerçekten kardeşti... ve Rüzgar, Yağmur'u iyileştirebilirdi...

Serkan: evet... onlar kardeşler, haklısın.... Ben bunu daha önce nasıl düşünemedim? Yarın doktoruyla konuşalım, ne yapılması gerekiyorsa yapalım bir an önce...

Eylül: gerçekten mi? İzin veriyor musun Rüzgar'ın bu operasyona girmesine?

Serkan: tabii ki... tehlikeli bir şey olsa bunu teklif bile etmezdin, biliyorum... bu yüzden güveniyorum ve izin veriyorum tabii ki. Yağmur'un iyileşmesini herşeyden çok istiyorum...

Eylül: kesinlikle tehlikeli değil. Olsa asla söylemezdim. Serkan... düşünsene, kızımız iyilişebilir... kardeşi onu kurtarabilir

Serkan : evet... bu harika Eylül... daha önce aklıma bile gelmemişti... gelseydi sana sorardım hemen.

Eylül: oh be... çok rahatladım

Serkan, Eylül'ün çenesinden tutar ve kendisine bakmasını sağlar...

Serkan: bunun için mi bu kadar gerildin?

Eylül: şey..evet. Yani bu aklıma geldiğinde öyle umutlandım ki. Ama sırf Yağmur için Rüzgar'ı kullanacağımı düşünmenden korktum.

Serkan: bunu aştık artık Eylül... aştığımızı düşünüyordum en azından..

Eylül: evet... aştık Serkan... oh be... öyle rahatladım ki

Serkan : o zaman yarın hastaneye ben de geliyorum, ne gerekiyorsa her şeyi yapıyoruz.

Sabah erkenden hazırlanıp çocukları da alıp hastaneye giderler. Rüzgardan kan alınmıştı, eğer sonuçlar pozitif çıkarsa neler yapılacağını anlattı doktor... çok masraflı olacaktı bu operasyonlar. Ama her türlü zordu. Kemoterapi de masraflıydı, ameliyatlar da. Serkan düşünceliydi, tüm bunları nasıl karşılayacaktı?