"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. BÖLÜM
KARA HANEDANOĞLU
19.09.2015 İstanbul
Siyah arabamı evin önüne park edip yavaşça arabamdan indim. Arabamdan iner inmez Umut Arıkan'ın arabası hızla yanımdan geçerken kaşlarımı çatarak arkasından bakakaldım.
Bu herif şimdi neden gelmişti ki? Yoksa yine ablamın canını mı sıkmıştı?
Arabamın anahtarını cebime koyup bahçe kapısını açıp içeriye girdim. İçeriye girer girmez köpeğim Kral beni karşılarken ayak ucumda havlamaya başladı. Yanına eğilip başını okşayıp gülümsedim. "Ne oldu oğlum? Neyin var?"
Kral doberman cinsi bir köpekti. Henüz şu an dokuz aylıktı ama genelde bu kadar korkmuş ve huysuz olmazdı. Bugün sanki tedirgin gibiydi.
Ellerimin altından kaçıp eve doğru giderken bende arkasından gitmeye başladım. Bahçeye açılan mutfak kapısından içeriye girerken bende arkasından içeriye girdim.
Mutfakta ki herşey yerde kırık bir şekilde durduğunu görmemle korkuyla yutkunup etrafıma baktım. Yerdeki cam kırıklarına basmamaya özen göstererek hole geçip bağırdım. "Abla?" Evden ses gelmezken Kral ayaklarımın etrafında gezinip havladı. Başımı eğip Kral'ın kafasını okşarken etrafa bakındım. "Oğlum ablamı gördün mü?" Kral havlayarak salona giderken ben de arkasından salona gittim. Salonunda mutfaktan bir farkı yoktu. Her yer dağılmıştı ve her şey yerle bir olmuştu. Salonda annemi yada ablamı göremediğimde korkuyla etrafıma bakarak bağırdım. "Abla, anne neredesiniz?" Evin içinden ses gelmezken yerde kırılmış cam masanın üzerindeki kan lekesini görmemle salonun ortasına doğru yürüdüm. Korkuyla etrafa bakındığımda kulağıma küçük iniltiler gelmeye başladı. Kaşlarımı çatarak olduğum yerde durup ters çevrilmiş koltuğun arkasından gelen sesi dinledim. Küçük küçük acı incelemeler giderek artarken yavaşça adımlayıp göz ucuyla koltuğun arkasına dönüp baktım.
Çıplak, küçük ayaklar görmemle korkuyla yutkunup derince nefes aldım ve koltuğun arkasına tamamen baktım. Ablam sırt üstü yerde yatarak acıyla inlerken görmemle korkuyla yutkunup baş ucuna oturdum. Gözleri kapalı bir şekilde yerde titreyerek yatarken ellerini ellerimin arasına aldım. "Ablam ne oldu sana?" Ablam acıyla inlerken gözünden akan yaşı silip onu inceledim. Üzerinde ki beyaz elbisesinin kollarının yırtılıp omzumdan düştüğünü görmemle gözlerimi sıkıca kapatıp fısıldadım. "Ablam kim yaptı bunu sana?"
Ablam titrerken korkuyla başımı eğdim. Bacaklarindaki çizikleri ve kan lekelerini görmemle nefesim kesildi. Ellerimi ellerinden çekerken başımı çevirip ablamın yüzünü ellerimin arasına aldım. "Abla ne oldu sana? Kim yaptı bunu sana?" Gözyaşları yüzünde kurumuş, dudağı patlamış bir şekilde burnundan çenesine doğru kan akıyordu. Elimle burnundan akan kanı silip bağırdım. "Ablam ne oldu sana?"
