"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Size verdiğim sözü tuttum ve çok güzel bir bölüm ile geldim. Ama bölümden önce hepinizden kocaman bir kırmızı kalp alırım ❤️
Küçük bir açıklama ❗ Yeni kıtabımı tanıtım ve ilk bölümü üzerinde çalışıyorum. En kısa zamanda sizlerle buluşacak. Beklemede kalın🤍
Hepinize iyi okumalar ❤️
Şarkı: Ölünce Sevemezsem Seni - Ayna
"İnsan seviyorsa kaybetmekten korkar. Kıskançlık da bir kaybetme korkusudur. Kıskanmıyorsa eğer, yeterince sevmiyordur." -Oğuz Atay
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
81. BÖLÜM
Abimin öfkeyle evden çıkıp gitmesiyle Natasha ile ben de arkasından gitmiştik. Ve sonrasında kendimizi Guarino ve Asena'nın evinde bulmuştuk. Şimdi ise ben, Asena ve Natasha, Kara ile birlikte diğerlerinin kendilerini kapattıkları odadan çıkmalarını bekliyorduk.
"Size içecek bir şeyler getirmemi ister misiniz?" Asena'nın sorusuyla oturduğum yerde daha çok yayılıp başımı salladım. "Canım bir şey istemiyor. Ben iki saattir yukarıda ne konuştuklarını merak ediyorum." "Ben de." Söylediği şeyle göz ucuyla Natasha'ya baktığımda onun da benim gibi oturduğu koltuğa yayılıp başını ovaladığını gördüm.
Sanırım birkaç saat önceki telefon konuşmasını fazlasıyla kafasına takıyordu ve galiba kızı için endişeliydi. Endişelenmek de haklıydı da. Beni kaçırıp içimize kadar adam sokan bir adamdan bahsediyorduk. Ondan her şey beklenir.
"Endişelenme… Bir şekilde hallederiz." Söylediğim şeyle Natasha başını kaldırıp göz ucuyla bana bakarak konuştu. "Umarım dediğin gibi olur." "Olacak… Emin ol…"
Asena oturduğu yerden kalkıp ellerini karnının üzerine koyarak bize baktı. "Ben sanırım iyi değilim." Söylediği şeyle hızla ayağa kalkıp yanına gidip koluna girdiğimde Asena derin bir nefes aldı ve yüzünü buruşturarak konuştu. "Midem bulanıyor… Ve birinizin parfümü leş gibi kokuyor."
Natasha ile şaşkınca birbirimize baktığımızda ikimizde üzerimdeki gömleği kokladık. Hamile olmama rağmen üzerimde garip bir koku gelmezken Asena beni kendisinden uzaklaştırdı. "Süveyda parfümün gerçekten de çok ağır kokuyor." Söylediği şeyle gülerek başımı salladım. "Saçmalama Asena ben de hamileyim ve parfümüm gayet güzel kokuyor." Yüzünü buruşturarak eliyle dudağını kapadı. "Hiç sanmıyorum Süveyda."
Natasha ile birbirimize bakarak kahkaha attığımızda Natasha Asena'ya bakarak konuştu. "Ben de Anna'ya hamile olduğum zamanlar tıpkı senin gibiydim." Ellerimi karnımın üzerine koyup kocaman sırıtarak konuştum. "Sanırım benim bebeğim annesine kıyamıyor." Asena bana gülerek yavaşça oturup ellerini karnının üzerine koydu. "Benim de ilk aylarda midem fazla bulanmıyordu. İkinci aydan sonra arttı. Ama sanırım küçük kızım babası gibi olacak. Bu yüzden beni bu kadar zorluyor."
