"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Bu bölümü kalbi kırık ve hassas kalpli olan tüm insanlara ithaf ediyorum. Umarım bu yıl, tüm masum, kalbi kırık ve hassas kalpli güzel insanların yılı olur. 🤍🤍
Medyaya bölüm şarkısını bırakıyorum ❤️
Hepinizi kocaman öpüyorum🤍
İyi okumalar ❤️
Bu arada minik yıldıza basıp oy vermeyi unutmayın ⭐⭐
"Dünya, hassas kalpler için bir cehennemdir..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
63. BÖLÜM
28.10.2022
Oyun oynuyorduk... Birbirimizden habersiz bir oyun oynuyorduk. Kara'nın benden gizlediği planına karşılık benim ondan gizlediğim planımla, küçük bir oyun... Bu gece her şey biraz daha karışacak gibiydi. Belki de Natasha ve benim bu gece oynadığımız oyun ile Kara ve ben biraz daha kopacaktık birbirimizden. Hatta belki de birbirimizden biraz daha ayrılacaktık. Çünkü bu gece bu düğünden çok sert bir fırtına gelip geçecekti. Ve fırtına Kara ve beni bilmeyen bir yola sürükleyecekti. Bu oyunu kim kazanacaktı, kim kaybedecekti? Bilmiyorum... Ama tek bildiğim şey, bu gece burada bir fırtına koparken, birinin ellerinin kana bulanacağıydı.
Kara'nın koluna sardığım ellerimi yavaşça çekip sarı saçlarımı geriye atarak etrafa bakındım. Ö&K'nın önünde ki siyah giyili güvenlik görevlisine küçük ve tereddütlü bir bakış attım. Açıkçası bu kapıdan geçmek kolaydı. Ama bu kapıdan geçtikten sonra içeride yaşanacak olanlar hiç kolay olmayacaktı. "Kapıda güvenlik görevlisi var." Kara'nın söylediği şeyle gülümseyerek fısıldadım. "Biliyorum... Bu yüzden izle beni."
Kara'nın kollarını arasından çıkıp üzerimdeki kırmızı parlak saten elbisemin askılarını düzelterek ilerledim. Güvenlik görevlisini görmezlikten gelerek hızla ilerlemeye devam ettiğimde tam da içeriye gireceğim sırada kapıdaki güvenlik görevlisi önümü kesip beni durdurdu. "Davetiyeniz var mı hanımefendi?" Gülümseyerek güvenlik görevlisine küçük bir bakışa atarak başımı salladım. Güvenlik görevlisini kaşlarını çatarak üzerime yürüdüğünde çantamdan Ö&K'nın tapusunu çıkardım ve üzerime gelen güvenlik görevlisinin gözünün içine sokarcasına gösterdim. "Bu yeterli mi?" Adam önce tapuya ardından bana baktı ve korkuyla titreyerek önümden çekilip başını eğdi. "Kusura bakmayın Sophia Hanım. Affedin sizi bilemedim." Elimdeki tapuyu tekrardan çantama koyup öfkeyle bağırdım. "Kendi mekanıma izin alarak giriyorum! Bu ne cüret! Sen kim oluyorsun da beni benim mekanıma almıyorsun!" Güvenlik görevlisi korkuyla ellerini ovuştururken öfkeyle tekrardan bağırdım. "Senin gibi bir adamın beni mekanıma alması yetmiyormuş gibi bir de benden izinsiz mekanımda düğün yapılıyor! Söyle bakalım kim benim mekanımda benden izinsiz düğün yapıyor?" Güvenlik görevlisi korkuyla başını eğip önümde eğildi. "Çok üzgünüm Sophia Hanım. Ben sizi daha önce hiç görmemiştim. Sizin buranın yeni sahibi olduğunuzu bilseydim size bu şekilde davranmazdım." Elimi kaldırıp öfkeyle bağırdım. "KES! Sana benden af dile demedim! Sana benden habersiz benim mekanımda düğün yapıyor dedim! Bana sorduğum sorunun cevabını ver, gereksiz bilgiler değil!"
