MAVİ GRİ (Ateş) +18 (TAMAMLANDI)

78. BÖLÜM: ÖZEL BÖLÜM

Merhaba Canlarım ❤️

Öncelikle mini bir özel bölümle başlıcaz. Ardından güzel bir bölüm ile bitiricez. Biraz geç kaldı ama emin olun geç kaldığına değecek.

Özel bölüm olduğu için bölüm kartı atmıyorum. Bu bölüm böyle olsun istedim.

Neyse daha fazla uzatmayayım canlarım. Umarım bu bölümü çok beğenirsiniz. Hepinize iyi okumalar ❤️

78. BÖLÜM

19.06.2014 / İTALYA

NATASHA'NIN ANLATIMINDAN

"Bugün çok güzel bir gündü değil mi kardeşim?"

Benim gerilen ortamı yumuşatmak için söylediğim şeyle Guarino'nun siyah gözleri gözlerimin içine öfkeyle baktı ve elindeki çatalı masaya sertçe koydu.
"Sana kaç defa söylemem gerekiyor. Bana kardeşim deme!"
Guarino'nun bağırarak söylediği şeyle adını dahi anmadığı babası Armando öfkeyle ellerini masanın üzerine sertçe vurdu.
"Sana kaç defasında ablan ile bu şekilde konuşmaman gerektiğini söylüyorum Guarino!"
Dirseklerimi yasladığım masa Armandonun vurması ile titrerken ben nedensiz bir korkuyla titredim. Korkudan titrediğim anda Guarino göz göze geldiğimde Guarino oturduğu yerde diklendi ve öfkeyle babasına baktı.
"Ben de sana defalarca kez şu masaya vurmamanı söylüyorum!"
Armando oğlunun ona söyledikleri ile ayağa kalkıp Guarino'nun üzerine gittiğinde oturduğum yerden hızla ayağa kalktım. O sırada annem kolumdan tutup beni oturduğum yere tekrardan oturttu.
"Sen karışma Natasha. Baba oğul birlikte halletsinler."
Annemin Rusça söylediği şeye karşılık "Buna izin veremem anne…" dedim ve kolumu ellerinin arasından çektim.
"Sonuçta onlar bizim yüzümüzden kavga ediyorlar."

Evet… Tüm bu kavganın sebebi bizdik. Annemin Armando Rosso ile evlenip Sonia Petrova'dan Sonia Rosso olmasıydı. Guarino hiçbir zaman annemle beni kabul etmemişti. Onun için annesinin ölüm sebebi olan annemi görmek her defasında kanayan yarasını biraz daha kanatmak gibiydi. Ve sanırım o bana bu şekilde bağırmakta haklıydı da. Guarino benim annem yüzünden annesini kaybetmişti. Ve o daha küçük bir çocukken kardeşini bir başına büyümüştü. Şimdi ise annesini öldüren kadın karşısında oturuyor ve aynı masada yemek yiyorlardı. Bu onun için zordu olmalıydı. Hem de çok zor…

"Sana kaç defa söylemem gerekiyor Guarino! Sonia artık senin annen benim de karım! Natasha'da senin ablan!"
Armando'nun söyledikleri ile Guarino öfkeyle babasının üzerine yürüdü.
"Benim annem kardeşimi doğururken öldü! Hem de bu onursuz kadın yüzünden!"
Guarino'nun anneme hitaben söylediği ağır lafla Armando Guarino'ya tokat atmak için elini kaldırdı. Armando'nun Guarino'ya tokat atmasına izin vermeyip hızla aralarına girdim ve Armando'nun elini havada yakaladım.
"Lütfen Armando amca yapma…"
Armando ona söylediğim şeye aldırmayıp tuttuğum elinin tersiyle beni itti. Armando'nun beni itmesiyle karnımı sehpanın köşesine çarpıp yere düştüm. Guarino babasının beni itmesiyle daha çok öfkelendi ve babasının yakasına yapıştı. Baba oğul arasında ki küçük tartışma kocaman bir kavgaya dönüştü.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen! Bu kadın için annem gibi Natalie'i de mi öldüreceksin!"

Korkuyla anneme bakıp ikisinin arasına girmesini beklesem de annem hiç bir şey yapmadan sadece öylece izliyordu. Zaten baba oğlun bu kavgası biraz işine geliyordu. Armando'yu oğlundan soğutmak için elinden geleni yapıyordu. Annem bunu neden yapıyordu bilmiyorum ama ben bu yaptığını asla tasnif etmiyordum.

"Tamam Guarino bak ben iyiyim."

Guarino ve babasının tekrardan arasına girip Guarino'yu sakinleştirmek için köşeye çektim. Guarino dinmek bilmeyen öfkesiyle babasına bağırmaya devam etti.
"Seni bir gün öldürücem! Duyuyor musun beni! Seni bir gün öldürücem! Annemi öldürdüğün gibi seni öldürücem!"
Armando küfür ederek salondan çıkıp giderken annem kocasının peşinden gitti. Guarino öfkeyle masanın üzerinde ne var ne yok her şeyi yere fırlattı. Bense korkuyla çığlık atıp ona bağırdım.
"Yeter Guarino! Lütfen yeter artık! Sakinleş biraz!"
Ona bağırmamla Guarino öfkeyle üzerime doğru geldi ve beni duvar ile kendisi arasında bıraktı.
"Beni sinirlendirip ardından sakinleştirmeye çalışma Natalie!"
Bana yine ve yeniden ismimle değil Natalie diyerek hitap ederken gözlerinin içine bakarak fısıldadım.
"Benim ismim Natasha, Natalie değil kardeşim!."
Öfkeli siyah gözlerini gözlerimde usulca gezdirip "Sen de bana kardeşim demekten vazgeç!"
"Sen benim kardeşi…" diyemeden Guarino'nun parmakları dudağımın üzerine kapandı.
"Sen benim ablam falan değilsin! Ben de senin kardeşin falan değilim! Benim bir tane kardeşim var o da Mea! Bunu kafana sok Natalie!"
Dudaklarımın üzerinde ki parmaklarını indirip "İstesen de istemesen de sen benim üvey kardeşimsin Guarino." dediğimde Guarino kollarımdan tutup beni kendine çekti.
"Kardeşler birbirleri ile öpüşmez ya da birlikte yatmazlar!"