"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Bugün iki yeni bölüm ile geldim. Umarım bölümleri beğenirsiniz. Ayrıca bölüm ile ilgili düşüncelerinizi yazmayı ve bölüme oy vermeyi unutmayın lütfen 🥺❤️
Herkese iyi okumalar ❤️
Bu arada kitabıma özel bir sembol buldum. " 💫 " Gördüğünüz bu sembol kitabımın sembolü olsun. Buraya sembol bırakırsanız sevinirim ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27. BÖLÜM
09.10.2020 / 01:00 İTALYA
"Süveyda." Kolumun dürtülmesiyle başımı sağa doğru yatırarak mırıldandım. "Çok yorgunum Asena git başımdan." Asena ve İpek başımda kahkaha attıklarında gözlerimi sıkıca kapadım. "Söylesene Süveyda boynundaki bu morluk nasıl oldu?" Asena'nın söylediği şeyle hızla elimi boynuma bastırıp gözlerimi açtım. İkiside başımda bana bakarak kahkaha atarak güldüklerinde homurdanarak ayağa kalkıp bağırdım. "Sizin başka işiniz yok mu!" Asena'ya gülerek "İtalya'ya geldik." dediğinde şaşkınca uçağın içine baktım. Birkaç siyah takım elbiseli adam bavullarımızı uçaktan indirirken Guarino telefonda biri ile konuşuyordu.
"Ne zaman geldik ya?" Ağrıyan omzumu okşayarak sızlandığımda İpek Özgür'ün yanına giderken Asena koluma girip kulağıma fısıldadı. "Yoksa siz şey yaptınız mı?" Söylediği şeyden hiçbir şey anlamayıp şaşkınca ona baktığımda kolumu çimdikleyip bağırdı. "Salak salak bakma yüzüme! Seviştiniz mi onu soruyorum!"
Uçaktakilerin şaşkın bakışlarına ek abimin ölümcül bakışları da bizi bulduğunda Guarino küçük bir kahkaha atıp güldü. "Küçük hanım sanırım bu konularda çok fazla meraklı. Bence bella signora bence küçük hanımı daha fazla meraklandırma." Asena utançla Guarino'ya arkasını döndüğünde saçlarımı önüme atıp öfkeyle tısladım. "Salaksın Asena salak! Abim var ya benim! Ağzıma sıçacak!" Asena dudağını dişlerinin arasına alıp kahkaha attığında Guarino telefonu kapatıp yanımıza geldi. "Gidelim mi hanımlar? Natasha bizi bekliyor." Gülümseyerek başımı salladığımda Guarino Asena'ya gülerek uçaktan inerken bizde arkasından indik.
İtalya'ya Guarino'nun özel uçağı ile gelmiştik ve bu yüzden bilet yada pasaport sıkıntımız falan olmamıştı. Guarino neredeyse her şeyi bir saatte halletmişti. Nasıl yaptığını bilmiyorum ama sanırım o Kara'dan daha zengindi.
Uçağın biraz ilerisinde ki lüks siyah limuzune ağzımı açık bakakaldığımda Guarino'nun yanına gidip konuştum. "Araba senin mi?" Ellerini cebine koyup birkaç adımda yürüyüp arabanın yanına geldiğinde küçük bir kahkaha atıp konuştu. "Evet benim." Şaşkınca karşımdaki arabaya baktığımda beyaz giysili genç bir adam kapıyı açıp başını eğdi.
"Benvenuto signore (Hoş geldiniz efendim.)" Adamın söylediği şeyden hiçbir şey anlamayıp boş boş yüzüne baktığımda Asena gülerek konuştu. "Grazie Signore. (Teşekkürler bayım.)" Genç adam başını kaldırıp gülümseyerek Asena'ya baktığında Guarino öfkeyle bağırdı. "China la testa! (Başını eğ!)" Şaşkınca Guarino'ya baktığımda Asena öfkeyle konuştu. "Yazık bağırma adama öyle! Hem bana bakmışsa ne olmuş!" Guarino kaşlarını çatarak Asena'ya bakıp öfkeyle tısladı. "Benim yanımda olan kadına hiç bir adam gülümseyerek bakamaz küçük hanım." Gözlerimi ayırarak şaşkınca onlara bakmaya devam ettiğimde Asena omuz silkip fısıldadı. "Stupido.(Aptal.)" Guarino küçük bir kahkaha atıp limuzine bindiğinde Asena homurdanarak arkasından arabaya bindi.
