Merhaba Canlarım ❤️
Geçen hafta hasta olduğum için yeni bölüm yayınlayamadım. Bu hafta ise Filistin'de yaşanan olaylar nedeni ile bölüm yayınlamak istemedim. Ama sonra sizler için yayınlama kararı aldım.
Umarım en kısa zamanda Filistin'de ki savaş kısa sürede biter ve masum insanların canı daha fazla yanmaz. Dualarımız Filistin ile olsun canlarım 🙇🏻♀️🤍
Hepinize iyi okumalar canlarım ❤️
105. BÖLÜM
1 HAFTA SONRA
Bir haftanın ardından hastaneden çıkıp eve gelmiştim. Bir hafta boyunca Kara bir saniye dahi yanımdan ayrılmamıştı ve kızımızı ise yanımdan bir dakika ayrımamıştı.
Kabus gibi geçen o uyanamadığım yirmi günü Kara ile birlikte bir haftada atlatmıştım. Kendime gelmiştim ve kızım ile birlikte ailemize kavuşmuştuk. Ve her şey geride kalmıştı. Çok geride…
Kara kapıyı açıp benim içeriye girmeme yardım ederken bir anda salonda büyük bir gürültü koptu ve Anıl ile abimi elindeki konfetileri patlatırken gördüm.
"Evine hoşgeldin!"
Hepsinin aynı anda söylediği şeyle şaşkınca onlara baktığımda Natasha herkesten önce davrandı ve koşarak yanıma gelip bana sıkıca sarıldı.
"Seni çok özledim."
Natasha'nın ağlayarak söylediği şeyle gözlerim dolarken Asena da koşarak yanıma geldi ve Natasha'yı itip bu defa bana Asena sarıldı.
"Gerizekalı! Ödümü kopardın! Salak! Hani kızlarımızı birlikte büyütecektik!"
Söyledikleri ile ona gülerek sarıldığımda benden ayrıldı ve ağlayarak beni inceledi.
"Çok korktum… Ama çok şükür iyisin…"
Dolan gözlerimle kocaman gülümseyerek "İyiyim…" dediğimde Asena elinin tersiyle göz yaşlarını sildi ve Guarino'nun gelmesi için işaret yaptı. Guarino kucağında küçük bir kız çocuğu ile yanıma gelirken Asena ağlayarak konuştu.
"Bak Süveyda bu benim kızım Emma…"
Guarino'nun kucağında ki beyaz tenli ve sarı saçlı küçük kıza bakarak dolan gözlerimi ellerimin tersiyle sildim.
"Çok güzel… Tıpkı senin gibi…"
Asena dolu gözlerle başını sallayarak burukça gülümsediğinde büyükbaba geriden gelip önce beni süzdü ardından kollarını iki yana açtı.
"Gel buraya kızım…"
Ağlayarak yanına gidip ona sarıldığımda büyükbaba bana sıkıca sarıldı.
"Çok şükür evine geldin kızım. Hepimiz seni çok özlemiştik."
"Ben de sizleri çok özlemiştim."
Büyükbabadan ayrılıp bana ağlayarak Esin Hanıma baktım.
"Evine hoşgeldin kızım."
"Hoşbuldum Esin anne."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ GRİ (Ateş) +18 (TAMAMLANDI)
ChickLit"Gel hadi gidelim." Uzattığı eline bakarak fısıldadım. "Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun." Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti. "O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
